Ο Μπάροουζ Φρέντερικ Σκίνερ γεννήθηκε στην Πενσυλβανία της Αμερικής. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος και η μητέρα του μια δυναμική και έξυπνη νοικοκυρά. Ο Σκίνερ μεγάλωσε από την οικογένειά του συντηρητικά και έχοντας γνώμονα τη σκληρή δουλειά. Υπήρξε ένα πολύ ενεργητικό και εξωστρεφές παιδί που λάτρευε τις κατασκευές και το παιχνίδι στην ύπαιθρο. Το ανέμελο παιδί στιγματίστηκε όταν ο αδελφός του πέθανε σε ηλικία 16 ετών από εγκεφαλικό ανεύρυσμα.

Ο Σκίνερ φοίτησε στο Κολέγιο του Χάμιλτον. Εγραφε για την εφημερίδα του σχολείου, δεν του άρεσε το ποδόσφαιρο και γενικά δεν μπορούσε να προσαρμοστεί καλά στο κλίμα. Αλλωστε ήταν άθεος και έπρεπε να βρίσκεται σε ένα σχολείο που τον υποχρέωνε να παρακολουθεί καθημερινά τη θεία λειτουργία.

Αυτό το παράξενο και ευφυές παιδί ονειρευόταν να γίνει συγγραφέας. Εγραφε συνεχώς ποιήματα και μυθιστορήματα. Μάλιστα όταν αποφοίτησε μετέτρεψε τη σοφίτα του πατρικού του σπιτιού σε «μέρος συγκέντρωσης», όπως το αποκαλούσε ο ίδιος, και κλεινόταν μέσα με τις ώρες για να δημιουργήσει. Δεν τα κατάφερνε όμως και τελικά αφιερώθηκε στο να γράφει άρθρα σε εφημερίδες, ενώ ζούσε στο Γκρίνουιτς Βίλατζ της Νέας Υόρκης σχεδόν σαν τσιγγάνος. Αφού περιπλανήθηκε αρκετά, αποφάσισε να ξαναγυρίσει στα θρανία και μάλιστα σε αυτά του Χάρβαρντ. Το 1930 παίρνει το Μάστερ στην ψυχολογία και ένα χρόνο αργότερα το διδακτορικό του, για να συνεχίσει εκεί με την έρευνα. Την ίδια χρονιά μετακομίζει στη Μινεάπολη για να διδάξει στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότας. Εκεί γνωρίζει την Υβόννη Μπλου, την οποία νυμφεύεται και αποκτά μαζί της δύο κόρες. Η δεύτερη μάλιστα έγινε διάσημη ως το πρώτο παιδί που μεγάλωσε σε μια από τις ανακαλύψεις του Σκίνερ, μια κούνια αέρος!

Το 1945 έγινε καθηγητής στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα και τρία χρόνια αργότερα τον καλούν στο Χάρβαρντ, όπου έμεινε για την υπόλοιπη ζωή του.

Ο Μπ. Φρ. Σκίνερ δίδαξε εκατοντάδες υποψήφιους ψυχολόγους, έκανε σημαντική δουλειά στην έρευνα και έγραψε πάρα πολλά βιβλία. Μπορεί να μην πέτυχε ως συγγραφέας ιστοριών φαντασίας και ποίησης, αλλά έγινε ο πιο γνωστός συγγραφέας ψυχολογίας. Το γνωστότερο βιβλίο του είναι το «Walden ΙΙ» και αναφέρεται στην ανθρώπινη συμπεριφορά, πράγμα που ήταν ούτως ή άλλως το αντικείμενό του.

Ο Σκίνερ πέθανε το 1990 από λευχαιμία, ενώ από το 1987 λειτουργεί ίδρυμα που φέρει το όνομά του, το οποίο ενημερώνει τον κόσμο για τη δουλειά του και προωθεί το ρόλο της κατανόησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ, ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΟΥ | Κυριακή 18 Αυγούστου 2002.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τη συμβολή των επιστημόνων μελετώντας το πρωτότυπο:

Skinner, B. F. (1935). Two types of conditioned reflex and a pseudo type. Journal of General Psychology, 12, 66-77. [Major statement of operant behaviorism.]

Skinner, B. F. (1937). Two types of conditioned reflex: A reply to Konorski and Miller. Journal of General Psychology, 16, 272-279. [Reply to major critique of Skinner (1935).]

Skinner, B. F. (1948). ‘Superstition’ in the pigeon. Journal of Experimental Psychology, 38, 168-172. [A classic in learning theory.]

Skinner, B. F. (1950). Are theories of learning necessary? Psychological Review, 57, 193-216.

Ο επίσημος δικτυακός τόπος για το Σκίνερ:

http://www.bfskinner.org/home.html

Κι ένα video με πείραμά του.

…

Σχετικές συνδέσεις:

ΑΣΠΑΙΤΕ,ΒΙΒΛΙΑ,ΕΠΠΑΙΚ,ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ,ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Μάθημα ΕΨ01 – Τζον Γουάτσον – John Broadus Watson (1878 – 1958)

Πρώτη ανάρτηση 2008-11-01

Give me a dozen healthy infants, well-formed, and my own specified world to bring them up in and I’ll guarantee to take any one at random and train him to become any type of specialist I might select – doctor, lawyer, artist, merchant-chief and, yes, even beggar-man and thief, regardless of his talents, penchants, tendencies, abilities, vocations, and race of his ancestors. I am going beyond my facts and I admit it, but so have the advocates of the contrary and they have been doing it for many thousands of years. [Behaviorism (1930), p. 82]

Ο Τζον Γουάτσον (John Broadus Watson) ήταν Αμερικανός ψυχολόγος, ιδρυτής της ψυχολογικής σχολής του συμπεριφορισμού, που είναι θεμελιωμένη σε έρευνες πάνω στη συμπεριφορά των ζώων. Πραγματοποίησε, επίσης, το αμφιλεγόμενο πείραμα με το μικρό Αλμπέρτο. Αργότερα έγινε δημοφιλής συγγραφέας γράφοντας για την ανατροφή των παιδιών. Τέλος, έχει αναγνωριστεί η συμβολή του στη διαφημιστική βιομηχανία.

Further emphasizing nurture, Watson said that nothing is instinctual; rather everything is built into a child through the interaction with their environment. Parents therefore hold complete responsibility since they choose what environment to allow their child to develop in. Laura E. Berk, author of Infants and Children: Prenatal Through Middle Childhood, examined the roots of the beliefs Watson came to honor. Berk says that the experiment with Little Albert inspired Watson’s emphasis on environmental factors. Little Albert did not fear the rat and white rabbit until he was conditioned to do so. From this experiment, Watson concluded that parents can shape a child’s behavior and development simply by a scheming control of all stimulus-response associations.

Το πείραμα του “Μικρού Άλμπερτ” (The Little Albert Experiment)

Κείμενα του Γουάτσον:

Watson, John B. (1907). Studying the mind of animals. The World Today, 12, 421-426. [A rare, early, popular statement of functionalism by the «founder» of behaviourism.]

Watson, John B. (1913). Psychology as the behaviorist views it. Psychological Review, 20, 158-177. [The classic manifesto of behaviorism.]

Introduction to Watson (1913) by Christopher D. Green
Commentary on Watson (1913) by Robert H. Wozniak

Watson, John B. (1916). Behavior and the concept of mental disease. Journal of Philosophy, Psychology, and Scientific Methods, 13, 589-597.

Watson, John B. (1920). Is thinking merely the action of language mechanisms? British Journal of Psychology, 11, 87-104.

Watson, John B. & Rayner, Rosalie. (1920). Conditioned emotional reactions. Journal of Experimental Psychology, 3, 1-14. [The famous «Little Albert» study.]

Watson, John B. & MacDougall,[1] William. (1929). The battle of behaviorism: An exposition and an exposure. [A debate between the leading behaviorist and the leading instinct theorist of the early 20th century.]

Watson, John B. (1930). Behaviorism (revised edition). Chicago: University of Chicago Press.

Σχετικές συνδέσεις:

Για το συμπεριφορισμό.

Σκίνερ

Παβλόφ

…

multiplication

educational blog by AnOiko

Tag Archives: Συμπεριφορισμός

Ε.Π.ΠΑΙ.Κ. – σημειώσεις για τη δοκιμασία προόδου

Μάθημα ΕΨ00 – Ιβάν Πέτροβιτς Παβλόφ – Ivan Petrovich Pavlov (1849-1936)

Μάθημα ΕΨ01 – Μπάροουζ Φρέντερικ Σκίνερ – Burrhus Frederic Skinner, (1904-1990)

Μάθημα ΕΨ01 – Τζον Γουάτσον – John Broadus Watson (1878 – 1958)