Όραση, όσφρηση, αφή, ακοή, υπακούν τυφλά στις γονιδιακές και εγκεφαλικές επιλογές «μας». Όλες μας οι αισθήσεις συνωμοτούν, κυριολεκτικά πίσω από την πλάτη μας, για να πέσουμε στη παγίδα του… έρωτα.
Τα ερωτήματα αυτά απασχολούσαν ανέκαθεν τους ανθρώπους, χωρίς δυστυχώς να καταφέρουν ποτέ να βρουν μία συγκεκριμένη, πόσο μάλλον την οριστική απάντηση που να ισχύει για όλους. Μέχρι σήμερα, το λεγόμενο «μυστήριο» του έρωτα αντιστέκεται σθεναρά σε κάθε προσπάθεια αντικειμενικής ή υποκειμενικής κατανόησης και εκλογίκευσής του.
Γιατί μεταξύ όλων των ανθρώπων επιλέξαμε τον ή τη συγκεκριμένη ερωτική σύντροφο και όχι κάποιον άλλο; Ποια φυσικά, ψυχολογικά και συμπεριφορικά χαρακτηριστικά καθόρισαν την επιλογή μας αυτή; Υπάρχουν, τελικά, ορισμένα γνωρίσματα -τα οποία οφείλει να έχει οπωσδήποτε κάποιος ή κάποια για να μας σαγηνεύσει ερωτικά; Και αν ναι, ποια είναι αυτά;
Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, η επιστημονική έρευνα καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες για τη διερεύνησή του: ανθρωπολόγοι, γενετιστές, ψυχολόγοι, νευροεπιστήμονες, εξελικτικοί βιολόγοι -για να μην αναφέρουμε τους ψυχαναλυτές, τους ψυχοθεραπευτές ή τους σεξολόγους- επιχειρούν να διαφωτίσουν ό,τι σκοτεινό έχει απομείνει από τη ρομαντική μας αντίληψη περί έρωτος.
Τα ανθρώπινα όντα όταν εξετάζονται σε «εργαστηριακές συνθήκες» συμπεριφέρονται ερωτικά όπως περίπου και όλα τα άλλα ανώτερα θηλαστικά. Και το γεγονός ότι το είδος μας εξακολουθεί να υπάρχει σημαίνει, προφανώς, ότι η πολύχρονη εξελικτική διαδικασία μάς έχει προικίσει με τα απαραίτητα «εργαλεία» για να επιλέγουμε τον ερωτικό μας σύντροφο με βάση το αναπαραγωγικό μας συμφέρον: για να κάνουμε δηλαδή μαζί του υγιή παιδιά. Σε τελευταία ανάλυση, αυτό το αναπαραγωγικό κριτήριο υπερτερεί σαφώς και στατιστικά βαραίνει περισσότερο από κάθε άλλο κριτήριο (π.χ. οικονομικά συμφέροντα) στην επιλογή του συντρόφου μας.
Η νευροβιολογία του έρωτα
Απ’ ό,τι φαίνεται, σε λίγα χρόνια στο λήμμα «έρωτας» των ενημερωμένων λεξικών θα διαβάζουμε: «Σφοδρή αλλαγή της εγκεφαλικής δραστηριότητας που προκαλείται από την έκλυση μεγάλης ποσότητας ειδικών νευροδιαβιβαστών (ντοπαμίνης, ωκυτοκίνης, βασοπρεσίνης) με απώτερο στόχο την προώθηση της αναπαραγωγικής λειτουργίας».
Έχετε κάθε δικαίωμα να θεωρήσετε αυτόν τον ορισμό κάπως «άχρωμο» ή ίσως υπερβολικά «περιοριστικό», όχι όμως και ανακριβή! Εφόσον δεν ανήκετε στην ιδιόρρυθμη κατηγορία των ανθρώπων που αυθαίρετα θεωρούν πως όλες οι πρόσφατες ανακαλύψεις της νευροεπιστήμης γι’ αυτό το αινιγματικό βιο-ψυχολογικό φαινόμενο είναι εσφαλμένες, τότε οφείλετε να παραδεχτείτε ότι αυτός ο «ψυχρός» ορισμός συνοψίζει ικανοποιητικά τις σημερινές επιστημονικές μας απόψεις και δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, τουλάχιστον από τη «στενή» αλλά αντικειμενική πραγματικότητα των νευροεπιστημών.
Πράγματι, από όλες τις πρόσφατες έρευνες προκύπτει ότι στη μακρά εξελικτική ιστορία του είδους μας ο εγκέφαλός μας ανέπτυξε τρία διαφορετικά -τόσο από λειτουργική όσο και από ανατομική άποψη- συστήματα που καθορίζουν την ερωτική μας συμπεριφορά και τελικά εγγυώνται την επιτυχή αναπαραγωγή μας.
Το πρώτο εγκεφαλικό ερωτικό σύστημα σχετίζεται με τη σεξουαλική έλξη και την επιθυμία που μας ωθεί στο να ζευγαρώνουμε. Το δεύτερο επιτρέπει την ανάδυση του «ρομαντικού έρωτα», εδραιώνει την ερωτική σχέση και μας παρέχει τα αναγκαία κίνητρα για να αφιερώνουμε πολύ χρόνο και ενέργεια στον ερωτικό μας σύντροφο. Τέλος, το τρίτο εγκεφαλικό σύστημα διασφαλίζει τη μακροχρόνια σχέση με τον σύντροφό μας.
Μάλιστα, έχει πολλαπλώς διαπιστωθεί ότι η ιδιαίτερη παρέμβαση και εξειδικευμένη λειτουργία αυτών των διαφορετικών εγκεφαλικών συστημάτων βασίζεται πάντα στη διαφοροποιημένη παραγωγή συγκεκριμένων εγκεφαλικών μορίων, κυρίως ορμονών. Έτσι, για παράδειγμα, η έντονη σεξουαλική έλξη που νιώθουμε για κάποιον ή κάποια εξαρτάται άμεσα από την απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων τεστοστερόνης, ενώ η ερωτική έκσταση που βιώνουμε καθορίζεται κυρίως από την ποσότητα ντοπαμίνης που εκλύεται στον εγκέφαλο, σε συνδυασμό με τα χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης. Ενώ η «μονιμοποίηση» της ερωτικής σχέσης στο χρόνο εξαρτάται από την αυξημένη παραγωγή μιας άλλης ορμόνης, της ωκυτοκίνης στις γυναίκες και της βασοπρεσίνης στους άνδρες.
Μήπως η επιστήμη σκοτώνει τον έρωτα;
Και τι έχει απομείνει από το ερωτικό πάθος, αυτό το «μυστηριώδες» συναίσθημα που το έχουν εξυμνήσει με το εμπνευσμένο τους έργο τόσοι καλλιτέχνες και ποιητές; Το μεγαλύτερο ίσως «μυστήριο» στις ανθρώπινες σχέσεις, δηλαδή η επιθυμία να υπερβούμε τον εαυτό μας μέσα από τη ερωτική μας σχέση με τον άλλο, αποδομείται συστηματικά και ανάγεται στην «ανούσια» μηχανική των βιομορίων. Μήπως, εν τέλει, έχουν δίκιο όσοι ισχυρίζονται ότι η λογική σκέψη, και συνεπώς η επιστήμη, σκοτώνει τον έρωτα;
Μάλλον όχι! Το σφάλμα που διαπράττουν συστηματικά τόσο οι αυτόκλητοι ιππότες του έρωτα όσο και οι επιστημονικά πεφωτισμένοι «αναγωγιστές» είναι ότι συγχέουν τα ερωτικά βιώματα και πάθη με τους μηχανισμούς που τα παράγουν.
Λες και το να γνωρίζει κανείς τους μηχανισμούς της πέψης σημαίνει ότι έχει χάσει τη δυνατότητα να απολαμβάνει τα θεσπέσια εδέσματα, ή, αντιστρόφως, ότι η ικανότητα να απολαμβάνει τα εδέσματα εξαρτάται από το αν γνωρίζει επακριβώς τη λειτουργία των πεπτικών ενζύμων.
Όσο τέλεια κι αν γνωρίσουμε τους εγκεφαλικούς μηχανισμούς του έρωτα, τελικά αυτός, εκ φύσεως αιθέριος, πάντα θα μας διαφεύγει. Και αυτό όχι για κάποιους υπερφυσικούς λόγους, αλλά, αντίθετα, εξ αιτίας της βαθύτερης φύσης και λειτουργίας του.
Με άλλα λόγια, είμαστε από τη φύση μας προγραμματισμένοι να δημιουργούμε ερωτικές σχέσεις και να βιώνουμε τα ερωτικά πάθη που αυτές συνεπάγονται. Πέρα όμως από τα εφήμερα ερωτικά πάθη και παθήματα, η διαχρονική αξία του έρωτα είναι ότι εξασφαλίζει και εγγυάται την επιβίωσή μας, όχι βέβαια ως ατόμων αλλά ως είδους. Ίσως η αλχημεία του έρωτα να υπερβαίνει τη χημεία του εγκεφάλου που τον παράγει.
Σύμφωνα με δύο Αμερικανούς ψυχολόγους, για να αντλείς έντονη ερωτική ικανοποίηση δεν αρκεί να «τα δίνεις όλα». Πρέπει να βάζεις και το μυαλό σου να δουλεύει, για να μαντεύεις τι αρέσει στον άλλο και να προβλέπεις τις κινήσεις του.
«Το πιο μεγάλο και ισχυρό σεξουαλικό όργανο βρίσκεται ανάμεσα στ’ αφτιά μας», αποφάνθηκε ο Tζον Mάνεϊ, νευροενδοκρινολόγος στο Πανεπιστήμιο Tζον Xόπκινς της Bαλτιμόρης (HΠA). Ο εγκέφαλος δεν είναι μόνο η έδρα των διευθυντηρίων που πυροδοτούν τη σεξουαλική επιθυμία και κατόπιν κατευθύνουν μέσω μιας θύελλας ορμονών την εξέλιξη της σεξουαλικής επαφής. Παίζει επίσης καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία φαντασιώσεων οι οποίες συμβάλλουν στο να αναπτυχθεί η έλξη, αλλά κυρίως υπαγορεύει στον επίδοξο εραστή ποια συμπεριφορά είναι η πιο κατάλληλη να υιοθετήσει στις διάφορες φάσεις της ερωτοτροπίας και της ερωτικής συνεύρεσης. «Πρόκειται για ένα άλλο είδος νοημοσύνης, τη λεγόμενη σεξουαλική. Όταν λέμε ότι ένας άντρας και μια γυναίκα διαθέτουν σεξουαλική νοημοσύνη δεν εννοούμε μόνο ότι γνωρίζουν καλά πώς λειτουργούν τα γεννητικά τους όργανα, αλλά επίσης ότι γνωρίζουν καλά τον εαυτό τους και μπορούν να διαισθανθούν με ποιον τρόπο η συμπεριφορά τους θα επηρεάσει συναισθηματικά το σύντροφό τους», υποστηρίζει ο Mάικλ Mάιλμπερν, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Mασαχουσέτης στη Bοστόνη και συγγραφέας, μαζί με το συνάδελφό του Σίιρ Kόνραντ, του βιβλίου με τίτλο Sexual Intelligence. Σ’ αυτό καταρρίπτονται πολλοί από τους μύθους που έχουν κυριαρχήσει στο δυτικό πολιτισμό γύρω από το σεξ.
Αν σας απασχολεί το ερώτημα, οι επιστήμονες δίνουν την απάντηση.
Στο πλαίσιο έρευνας που διενεργήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά, οι ειδικοί εξέτασαν χιλιάδες ζευγάρια ζητώντας τους να αξιολογήσουν τη διάρκεια της ερωτικής επαφής με τους χαρακτηρισμούς:
επιθυμητή,
επαρκής,
πολύ σύντομη και
πολύ μακρά – βαρετή – κουραστική.
Δείτε τα αποτελέσματα:
Πολύ σύντομη επαφή χαρακτηρίστηκε αυτή που διαρκεί 1 με 2 λεπτά.
Επαρκής επαφή χαρακτηρίστηκε αυτή που κρατάει 3 ως 7 λεπτά.
Επιθυμητή επαφή αυτή που διαρκεί από 7 μέχρι και 13 λεπτά.
Βαρετή ή κουραστική αυτή που ξεπερνάει τα 13 λεπτά.
Κατά τον Ουμπέρτο Έκο, πάντως, η διάρκεια είναι έντεκα λεπτά, όπως αναφέρει στο ομώνυμο βιβλίο.
Ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη του παιδιού. Με το τέλος της παιδικής ηλικίας, το αγόρι και το κορίτσι μπαίνουν σε μια νέα φάση της ζωής τους, την εφηβική, κατά την οποία η ορμονική αφύπνιση προκαλεί αναστάτωση στον οργανισμό τους.
Από παιδί γίνεται γυναίκα. Περίπου από τα 12 χρόνια της η γυναίκα μπαίνει στον πρώτο μεγάλο σταθμό της, με την αρχή του γενετήσιου κύκλου της.
Ο εμμηνορροϊκός κύκλος . Κάθε γυναίκα γεννιέται έχοντας στις ωοθήκες της περίπου δύο εκατομμύρια ανώριμα ωοθυλάκια. Μεγάλος αριθμός από αυτά χάνεται έως ότου αρχίσει η εφηβεία. Με την έναρξη της εφηβείας υπάρχουν στις ωοθήκες κάθε γυναίκας περίπου τετρακόσιες χιλιάδες ωοθυλάκια.
Η πρώτη φορά στο αγόρι. Κάθε αρχή και δύσκολη; Ισως. Αυτό μπορεί να ισχύει ακόμη πιο πολύ στην περίπτωση του εφήβου (14-17 ετών) που θα επιχειρήσει για πρώτη φορά να έλθει σε σεξουαλική επαφή.
Επικίνδυνη η σεξουαλική συμπεριφορά των εφήβων στην Ελλάδα. Ανησυχητική αύξηση παρουσιάζουν τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα στους εφήβους, ενώ έρευνα στη χώρα μας έδειξε πως από τους σεξουαλικά δραστήριους νέους, ποσοστό 10% δεν χρησιμοποιούσαν καμία αντισυλληπτική μέθοδο.
Ιταλοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι το επίπεδο της σεξουαλικής επιθυμίας είναι μεγαλύτερο στις γυναίκες εκείνες που πίνουν κάθε μέρα μέτριες ποσότητες κόκκινου κρασιού σε σχέση με όσες προτιμούν άλλα αλκοολούχα ποτά ή δεν πίνουν καθόλου αλκοόλ.
Η έρευνα, η πρώτη του είδους της διεθνώς, που μελέτησε τη συσχέτιση της κατανάλωσης κόκκινου κρασιού με τις γυναικείες σεξουαλικές ορμές, πραγματοποιήθηκε από γιατρούς του πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, και ανέλυσε τη συμπεριφορά 800 γυναικών ηλικίας 18 – 50 ετών. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό σεξουαλικής ιατρικής “Journal of Sexual Medicine”.
Οι γυναίκες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: η πρώτη περιλάμβανε όσες έπιναν ένα έως δύο ποτήρια κόκκινο κρασί τη μέρα, η δεύτερη όσες έπιναν λιγότερο από ένα ποτήρι ημερησίως είτε κρασιού είτε οποιουδήποτε άλλου αλκοολούχου ποτού, και η τρίτη ομάδα όσες περιορίζονταν στο …τσάι. Οι γυναίκες με ημερήσια κατανάλωση πάνω από δύο ποτήρια κρασιού εξαιρέθηκαν από την έρευνα για να αποφευχθούν οι πιθανές παρενέργειες της μέθης.
Οι εθελόντριες συμπλήρωσαν αναλυτικά ερωτηματολόγια για τη σεξουαλική ζωή τους. Όπως διαπιστώθηκε, οι γυναίκες της πρώτης κατηγορίας πέτυχαν “σκορ” 27,3 μονάδων, της δεύτερης 25,9 και της τρίτης 24,4. Συμπέρασμα: Το κόκκινο κρασί “ανεβάζει” τη σεξουαλική διάθεση μιας γυναίκας.
Ο ακριβής μηχανισμός που το κόκκινο κρασί κάνει το “θαύμα” του είναι ακόμα άγνωστος. Σύμφωνα με τους Ιταλούς επιστήμονες, μια πιθανή ερμηνεία είναι ότι το κόκκινο κρασί περιέχει αντιοξειδωτικές χημικές ουσίες που διευρύνουν τα αιμοφόρα αγγεία και συνεπώς αυξάνουν τη ροή του αίματος σε περιοχές-κλειδιά του σώματος, βελτιώνοντας έτσι τη σεξουαλική λειτουργία.
Οι ερευνητές μάλιστα δήλωσαν ξαφνιασμένοι από το γεγονός ότι οι γυναίκες της πρώτης κατηγορίας (που έπιναν ένα-δύο ποτηράκια κρασί τη μέρα) ήσαν κατά μέσο όρο μεγαλύτερης ηλικίας από τις γυναίκες των άλλων δύο ομάδων, αν και υποτίθεται ότι η σεξουαλική διάθεση υποχωρεί με το πέρασμα των χρόνων – αλλά πιθανότατα το κρασί αντισταθμίζει την επίδραση της ηλικίας.
Άμβλωση: Δέκα γυναίκες αφηγούνται… Το δίλημμα της άμβλωσης. Δέκα γυναίκες, η καθεμία με διαφορετική ηλικία, από δεκατεσσάρων έως εξήντα ετών – που έχουν κάνει άμβλωση- αφηγούνται. Σε όλες χαράχτηκε κάτι κοινό. Δεν ξέχασαν αυτή την εμπειρία.
Σεξουαλικότητα και μητρότητα. Οι αλλαγές που σημειώθηκαν τα τελευταία χρόνια και στη σεξουαλική συμπεριφορά των εφήβων είχαν τις επιπτώσεις τους τόσο στη σεξουαλικότητα των ζευγαριών όσο και στην αντίληψή τους, για το πότε πρέπει να αποκτήσουν παιδί μετά το γάμο.
Επικίνδυνα και για καρκίνο των ωοθηκών τα επιπλέον κιλά. Οι παχύσαρκες γυναίκες μπορεί ενδεχομένως να εμφανίζουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών σε σχέση με τις πιο αδύνατες, σύμφωνα με νέα μεγάλη αμερικανική έρευνα.
15 απορίες για τον γυναικολόγο σας. ‘Ποιες είναι οι γόνιμες ημέρες;’, ‘Πότε πρέπει να πάμε στο γυναικολόγο;’, ‘Είμαι έγκυος. Μπορώ να κάνω έρωτα;’ είναι μερικές από τις ερωτήσεις στις οποίες θα απαντήσει μόνο ο προσωπικός γιατρός κάθε γυναίκας.
Το Gardasil προστατεύει και από καρκίνο του αιδοίου και του κόλπου. Αποτελεσματική προφύλαξη όχι μόνο κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, αλλά και των καρκίνων του αιδοίου και του κόλπου και των οξυτενών κονδυλωμάτων προσφέρει το τετραδύναμο εμβόλιο Gardasil.
Πρώιμη ωοθηκική ανεπάρκεια. Η πρώιμη ωοθηκική ανεπάρκεια (ΠΩΑ) ορίζεται από το συνδυασμό αμηνόρροιας (απουσία εμήνου ρύσως), μείωσης των οιστρογόνων ορμονών στο αίμα και αύξησης των γοναδοτροπινών (δηλαδή των ορμονών της υπόφυσης που ελέγχουν την αναπαραγωγική λειτουργία) σε γυναίκες ηλικίας μικρότερης των 40 χρονών.
Ομοφυλόφιλος έφηβος και οικογένεια. Η εφηβεία είναι η περίοδος, και για τα δύο φύλα, κατά την οποία ο νέος και η νέα αρχίζουν να συνειδητοποιούν και να καθορίζουν τις σεξουαλικές διαθέσεις τους και να προσανατολίζουν την πορεία τους.
Οι ρόλοι των συντρόφων στο σεξ. Σεξ, σεξουαλικός ρόλος και σεξουαλική συμπεριφορά είναι ο ανθρώπινος σεξουαλικός κύκλος, που χαρακτηρίζει την πλήρη ωρίμανση της μοναδικότητας και συντροφικότητας του ανθρώπινου είδους.
Αυνανισμός . Ακούγοντας τη λέξη αυνανισμός οι γονείς αντιδρούν ο κάθε ένας διαφορετικά και πολλοί δεν ξέρουν πως ο αυνανισμός μπορεί να ξεκινήσει καμιά φορά (σπάνια) και από τη βρεφική ηλικία!! Οι έφηβοι διακατέχονται από αντιλήψεις που πολλές φορές είναι λανθασμένες. Αξίζει το κόπο λοιπόν να διαβάσετε το εκτεταμένο και πολύ ενδιαφέρον αυτό άρθρο.
Ο αυνανισμός στους ενήλικους. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει αυνανισμός στην ενήλικη ζωή, τόσο του άντρα όσο και της γυναίκας. Και ενώ είναι γεγονός ότι υπάρχει περισσότερη σεξουαλική ελευθερία και μεγαλύτερη απελευθέρωση στη σχέση των δύο φύλων, έχουμε αύξηση της αυνανιστικής έκφρασης στον ενήλικα.
Στην ηλικία των 17,6 ετών ξεκινούν – κατά μέσο όρο – τα σεξουαλική τους ζωή τα Ελληνόπουλα. Το 58,7% δηλώνουν ότι η πρώτη τους επαφή έγινε με μόνιμο σύντροφο και το 17% με κάποιον περιστασιακό.
Χειρουργική αντιμετώπιση της γυναικομαστίας .Μια νέα ομάδα ασθενών η οποία συνεχώς αυξάνεται είναι τα άτομα που έχασαν πολλά κιλά, είτε με δίαιτα είτε με χειρουργική επέμβαση στομάχου (γαστρικό bypass, sleeve gastrectomy, γαστρικό δακτύλιο). Αυτά τα άτομα συνήθως έχουν ένα πολύ χαλαρό δέρμα που σε κάποιες περιπτώσεις μοιάζει με θηλυκό στήθος.
237 κίνητρα για σεξουαλική επαφή. Έχοντας συντάξει μια λίστα με 237 λόγους για τους οποίους κάποιος επιθυμεί να έρθει σε σεξουαλική επαφή, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι άντρες και γυναίκες νεαρής ηλικίας έρχονται κοντά κυρίως για τους ίδιους λόγους. Όπως έδειξε η έρευνα, το κίνητρο του πόθου υπερκέρασε αυτό της αγάπης.
Greenlight Laser κατά της υπερπλασίας του προστάτη. Η μέθοδος Greenlight Laser, είναι μια αποτελεσματική θεραπεία που απελευθερώνει οριστικά τον ασθενή από τα ενοχλήματά του και όχι απλά άλλη μία προσπάθεια στην αντιμετώπιση της υπερπλασίας του προστάτη.
Μια ελληνική μελέτη που διεξήχθη από το Ελληνικό Σεξολογικό Ινστιτούτο τον Ιούλιο και Αύγουστο του 2010 έδειξε ότι πάνω από το 70% και των δύο φύλων «καλοβλέπουν» τις σχέσεις εκτός γάμου. Στη μελέτη συμμετείχαν 447 άτομα, 18 έως 57 ετών, το ποσοστό των γυναικών που έλαβαν μέρος στην έρευνα ήταν μεγαλύτερο από αυτό των ανδρών και η μεγαλύτερη ηλικιακή ομάδα είναι η ομάδα από 31 έως 40 ετών. Σύμφωνα με τις απαντήσεις των συμμετεχόντων στο ερωτηματολόγιο των ερευνητών, περίπου το 80% των ανδρών ηλικίας από 18 έως 40 ετών εμφανίζονται πρόθυμοι να βρεθούν με γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας ενώ περίπου το 90% των γυναικών ηλικίας από 30 έως 50 ετών θα έκαναν ευχαρίστως σεξ με νεότερους άνδρες.
Σε ό,τι αφορά τις εξωσυζυγικές σχέσεις, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες σε ποσοστό μεγαλύτερο του 70% ομολογούν ότι «πέρασε από το μυαλό τους» να συνάψουν εξωσυζυγική ή παράλληλη σχέση. Επιπλέον, σε σχέση με παλιότερη έρευνα του 2001, το ποσοστό των γυναικών που δηλώνουν ότι δεν είχαν ποτέ εξωσυζυγική σχέση έχει πρακτικά υποδιπλασιαστεί. Η ανάληψη από την πλευρά των γυναικών του παραδοσιακού ανδρικού ρόλου του «κυνηγού» θα πρέπει μάλλον να θεωρείται δεδομένη, ενώ δύο στους τρεις άνδρες και γυναίκες λένε ευθέως ότι δεν θα δίσταζαν να κάνουν σεξ με παντρεμένο ή δεσμευμένο άτομο. Φαίνεται λοιπόν ότι οι διαφορές στις επιλογές των δύο φύλων σε σχέση με τη σεξουαλική συμπεριφορά είναι πλέον ανύπαρκτες…
Δύο στους τρεις δεν είναι ικανοποιημένοι
Τα 2/3 των ανδρών και των γυναικών δεν είναι ικανοποιημένα από την κύρια ή συζυγική σχέση και γι’ αυτό σκέπτονται το ενδεχόμενο μιας άλλης σχέσης. Αν και μέχρι πριν από δύο δεκαετίες οι εξωσυζυγικές και παράλληλες σχέσεις αποτελούσαν ανδρικό «προνόμιο», φαίνεται ότι στις μέρες μας τα ποσοστά ανδρών και γυναικών που διατηρούν ή είχαν παράλληλη σχέση έχουν σχεδόν εξομοιωθεί.
Το 41,2% των ερωτηθέντων ανδρών δηλώνει ότι έχει πολύ συχνά ή μερικές φορές παράλληλη σχέση, έναντι ποσοστού 35,3% των γυναικών. Μικρή διαφορά υπάρχει, επίσης, ανάμεσα στο ποσοστό των ανδρών και γυναικών που δεν είχαν ποτέ παράλληλη ή εξωσυζυγική σχέση: 37,6% των ανδρών έναντι 40,4% των γυναικών. Από τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα είναι οι απαντήσεις των συμμετεχόντων στο ερώτημα «αν θα έκαναν σεξ με ένα δεσμευμένο ή παντρεμένο άτομο». Δύο στους τρεις άνδρες και γυναίκες (ποσοστό ανδρών 68,3% και ποσοστό γυναικών 64,7%) δήλωσαν ότι θα έκαναν σεξ με δεσμευμένο ή παντρεμένο άτομο.
Οι νεαροί άνδρες αναζητούν μεγαλύτερες γυναίκες
«Από την έρευνα προκύπτει ότι στο σεξ ο παράγοντας ηλικία παίζει δευτερεύοντα ρόλο», αναφέρει ο κ. Ζήσης Παπαθανασίου, επίκουρος καθηγητής Γυναικολογίας-Σεξολόγος, διευθυντής του Ελληνικού Σεξολογικού Ινστιτούτου. «Σ’ αυτό συμβάλλει και το γεγονός ότι η σεξουαλικότητα αποσυνδέεται όλο και περισσότερο από τις μακροχρόνιες ερωτικές σχέσεις, με συναισθηματική κάλυψη και προοπτική γάμου, ιδιαίτερα για τους νεαρούς άνδρες.
Από την άλλη μεριά το ”pick” της ανδρικής σεξουαλικότητας τοποθετείται, από βιολογικής πλευράς, γύρω στην ηλικία των 20 ετών, ενώ στη γυναίκα λίγο μετά τα 30. Είναι όμως σαφές ότι οι περισσότεροι νεαροί άνδρες αναζητούν μια περισσότερο έμπειρη γυναίκα, για να διδαχθούν στο σεξ, νιώθοντας ότι παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια».
«Η φροντίδα για την εμφάνιση, η άσκηση, η μόρφωση και η οικονομική αυτοτέλεια προσδίδουν στις γυναίκες αυτοπεποίθηση για να διεκδικήσουν έναν άνδρα της επιλογής τους, τα δε ναρκισσιστικά στοιχεία επιτείνουν επιλογές προς νεότερους άνδρες», συμπληρώνει ο κ. Παπαθανασίου.
Οι γυναίκες που έχουν υψηλό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης (EQ), απολαμβάνουν περισσότερο το σεξ και έχουν συχνότερους οργασμούς. Αυτή η διαπίστωση προέκυψε από έρευνα του King’Αs College του Λονδίνου σε 2.000 δίδυμες γυναίκες.
Συναισθηματική νοημοσύνη είναι η ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε με ακρίβεια τα συναισθήματά μας και η δυνατότητά μας να τα εκφράζουμε ή και να τα δημιουργούμε προκειμένου να βοηθήσουν τη σκέψη μας. Πρόκειται για ένα δείκτης ευφυΐας που τα τελευταία χρόνια θεωρείται ανώτερος από το IQ.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα συμπλήρωσαν ειδικά ερωτηματολόγια για τη σεξουαλική τους συμπεριφορά και απόδοση. Επιπρόσθετα απάντησαν και σε ειδικά σχεδιασμένα τεστ που μετρούν τη συναισθηματική ευφυΐα.Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι όσες γυναίκες είχαν υψηλότερο δείκτη EQ, είχαν και συχνότερους οργασμούς είτε κατά τη διάρκεια του αυνανισμού, είτε κατά τη διάρκεια του σεξ.
«Αυτή η έρευνα θα μας βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη συμπεριφορικών και γνωσιακών θεραπειών για τη βελτίωση της σεξουαλικής ζωής των γυναικών»,
σημείωσε ο καθηγητής Τιμ Σπέκτορ, διευθυντής του Τμήματος Ερευνών Διδύμων Αδελφών του King’Αs Colllege.
Οι ειδικοί θεωρούν ότι η συναισθηματική νοημοσύνη έχει άμεση επίδραση στη σεξουαλική λειτουργία των γυναικών καθώς επηρεάζει την ικανότητά τους να επικοινωνούν τις σεξουαλικές επιθυμίες στον σύντροφό τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να απολαμβάνουν περισσότερο τη σεξουαλική πράξη.
Η συντροφικότητα είναι ίσως το σημαντικότερο μέρος της ανθρώπινης ζωής κατά την τρίτη ηλικία. Η επιθυμία για σεξ μειώνεται, η στύση γίνεται κάπως δυσκολότερα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί ο ηλικιωμένος άντρας να χαρεί τη ζωή του, χωρίς η σεξουαλική πράξη να είναι αυτοσκοπός.
Ο γάμος είναι η σημαντικότερη πλευρά της ανθρώπινης αναγνώρισης και της συναισθηματικής ολοκλήρωσης δυο ανθρώπων που αλληλοεπίλεγονται με σκοπό την αμοιβαία μοναδικότητα της πίστης και τη διαχρονική βιωματική συντροφικότητα.
Δεν σου φτάνει το άγχος που σου δημιουργεί η καθημερινότητα, έχεις και προσωπικό σου ζόρι. Η κάθε γυναίκα κουβαλάει τις δικές της ανασφάλειες και φυσικά αυτό την εμποδίζει στο να έχει μια ευχάριστη σεξουαλική ζωή. Βαλόμαστε πανταχόθεν… κορίτσια!
Η ψυχολόγος Νίκη Ζαρκάδα εξηγεί:
-Νέες μελέτες αναφέρουν ότι το άγχος επίδοσης απειλεί σε σημαντικό βαθμό τις γυναίκες, οι οποίες ολοένα και περισσότερο ανησυχούν για την εικόνα τους και για το κατά πόσο ανταποκρίνονται με επιτυχία στον σεξουαλικό τους ρόλο.
-Το άγχος τόσο της εικόνας όσο και της απόδοσης σχετίζεται με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση του ατόμου που το βιώνει. Το πώς αντιλαμβάνεται και αποδέχεται κανείς το σώμα του και τον εαυτό του εν γένει, επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την προσωπικότητα του ατόμου και την διάθεση για σεξουαλική δραστηριότητα.
-Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να αποφεύγει κανείς το σεξ για να μην έρθει στη δύσκολη θέση να εκθέσει το σώμα του και άρα να μην εκτεθεί ο ίδιος. Η αρνητική εικόνα εαυτού, όπως, όταν για παράδειγμα κάποια γυναίκα αισθάνεται ότι έχει πάρει κάποια κιλά παραπάνω, κάνει το άτομο να αισθάνεται δυσφορία και να νιώθει ότι δεν μπορεί να προκαλέσει ερωτικά τον σύντροφό του με αποτέλεσμα να έχει μειωμένη σεξουαλική επιθυμία.
-Στις μέρες μας αυτή η ανασφάλεια ενισχύεται, και η ψυχολογική πίεση που βιώνει κανείς για την εικόνα του γίνεται όλο και πιο έντονη, καθώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κυρίως μέσω της τηλεόρασης και της διαφήμισης, μας βομβαρδίζουν καθημερινά με μηνύματα και εικόνες για το πρότυπο της ομορφιάς, μιας ομορφιάς που δεν είναι άλλη από την τέλεια καλοσχηματισμένη και σαγηνευτικά προκλητική γυναίκα.
-Άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση, συχνά συγκρίνουν τον εαυτό τους με προηγούμενους εραστές του συντρόφου. Αναλώνονται σε αρνητικές σκέψεις και φοβούνται πως ίσως να υπήρχαν άλλες με καλύτερες επιδόσεις από αυτόν.
-Επιπλέον, το άγχος απειλεί και τα άτομα που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, δεν έχουν πολλές προηγούμενες ερωτικές εμπειρίες και αισθάνονται φόβο ή ντροπή, ή είχαν κάποια προηγούμενη τραυματική εμπειρία. Έτσι η ερωτική μαγεία χάνεται και το ερωτικό παιχνίδι αποκτά αξιολογικό χαρακτήρα.
-Τα κοινωνικά στερεότυπα και οι μύθοι γύρω από το σεξ είναι συχνά αιτία προαγωγής άγχους και στρες με επιπτώσεις στην ερωτική ζωή του ατόμου. Η άγνοια κυρίως για θέματα προφύλαξης και οι λανθασμένες σεξουαλικές εγγραφές δημιουργούν φόβο και άρα μείωση της επιθυμίας για ερωτική δραστηριότητα.
Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους
1. Κανείς δεν είναι τέλειος και καμία δεν είναι τέλεια.
2. Σε όποιον αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε.
3. Έρευνες σε ζευγάρια έχουν δείξει πως ο σύντροφος θεωρεί εμφανισιακό πλεονέκτημα, αυτό που η γυναίκα θεωρεί πάνω της ατέλεια. Σε αγαπά για αυτό που εσύ μισείς πάνω σου.
4. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις ανδρών που προτιμούν τις skinny γυναίκες. Οι άνδρες προτιμούν τις καμπύλες.
5. Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με τις άλλες. Να αγαπάς τον εαυτό σου και να φροντίζεις την αυτοπεποίθησή σου. Η δύναμη είσαι εσύ και υπεύθυνη για την ευτυχία σου είσαι μόνο εσύ.
6. Τα κορίτσια που βλέπεις στα περιοδικά είναι τόσο ρετουσαρισμένα.
7. Οι άντρες δεν ασχολούνται με τόσες λεπτομέρειες. Η κυτταρίτιδα είναι γυναικεία συζήτηση. Κανείς άνδρας δεν θα σε απορρίψει για το φλοιό πορτοκαλιού, ούτε για το ένα κιλάκι παραπάνω.
8. Μπορεί να κοιτάει άλλες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι της προτιμά ή ότι τις θεωρεί καλύτερες από σένα. Αφού με σένα είναι.
9. Ό,τι κι αν σε ενοχλεί, μπορείς να το αλλάξεις.
10. Η ευτυχία σου εξαρτάται από μια ευχάριστη σεξουαλική ζωή. Η ευχάριστη σεξουαλική σου ζωή όμως δεν εξαρτάται από την εμφάνισή σου.
Της Ξένιας Ιωάννου, με την πολύτιμη συνεργασία της ψυχολόγου Νίκης Ζαρκάδα, tlife.gr
Μια μελέτη, που διεξήχθη σε 2.000 ζευγάρια για λογαριασμό της αλυσίδας ξενοδοχείων Travelodge, αποκαλύπτει ότι η στάση του ύπνου των ζευγαριών που κοιμούνται μαζί εμπίπτουν τις περισσότερες στον κανόνα «μακριά κι αγαπημένοι». «Η γλώσσα του σώματος δεν είναι προσποιητή στη διάρκεια του ύπνου και μπορεί νααποκαλύψει πολλά για τις σχέσεις», σχολιάζει η Κορίν Σουϊτ, ψυχολόγος σχέσεων από το Λονδίνο.
Τα ευρήματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι ο ρομαντισμός έχει πλέον χαθεί από τα υπνοδωμάτια. Ο ένας στους τέσσερις ερωτηθέντες δήλωσαν πως δεν αντέχουν να τους αγγίζει διόλου ο/η σύντροφός τους όταν κοιμούνται. Επιπλέον, για να κοιμηθούν καλά, περισσότεροι από τους μισούς (το 54%) γυρνούν την πλάτη στο έτερό τους ήμισυ. Το φιλί για καληνύχτα έχουν ξεχάσει οι οκτώ στους 10 από εμάς. Ούτε το «σ’ αγαπώ» υπάρχει στην ατζέντα του 90% των σύγχρονων ζευγαριών. Επιπλέον, ένα στα τέσσερα ζευγάρια ηλικίας 35 έως 44 ετών κοιμούνται σε ξεχωριστά κρεβάτια, ενώ απ’ όσα κοιμούνται μαζί το 25% τσακώνονται κατ’ επανάληψιν στο κρεβάτι επειδή ο ένας ενοχλεί τον άλλο στη διάρκεια του ύπνου.
Οι άντρες αποδείχθηκαν πιο τρυφεροί από τις γυναίκες, καθώς το 67% είπαν ότι θα ήθελαν περισσότερη αγκαλιά και οι τρεις στους δέκα είπαν ότι ενοχλούνται που η σύντροφός τους δεν τους αγκαλιάζει στο κρεβάτι. Αντίθετα οι γυναίκες θέλουν λιγότερες αγκαλιέςαπό τους άνδρες παρότι θα νόμιζε κανείς ότι αυτές είναι που θέλουν μεγαλύτερη τρυφερότητα πριν από τον ύπνο.
Ύπνος και γλώσσα του σώματος
Η ψυχολόγος Κορίν Σουϊτ που έχει ειδικότητα στις ανθρώπινες και ερωτικές σχέσεις αποκωδικοποιεί τη γλώσσα του σώματος στον ύπνο και το τι σημαίνουν οι διάφορες στάσεις ύπνου:
* Πλάτη με πλάτη, δίχως επαφή. Η στάση που δήλωσε ότι προτιμά το 33% των ερωτηθέντων ζευγαριών. Τα ζευγάρια αυτά αισθάνονται συνδεδεμένα αλλά αρκετά ανεξάρτητα, ώστε να κοιμούνται ξεχωριστά. Έχουν συνηθίσει αλλήλους και αποδέχονται ο ένας τις συνήθειες ύπνου του άλλου.
* Πλάτη με πλάτη, με επαφή. Η προτιμώμενη στάση για το 21% των εθελοντών. Τα ζευγάρια αυτά είναι άνετα, στενά συνδεδεμένα και χαλαρά μεταξύ τους. Η στάση αυτή είναι δημοφιλής και στις νέες σχέσεις.
* Γυναίκα με γυρισμένη την πλάτη στον άντρα. Στάση που επιλέγει το 15% των ζευγαριών. Είναι παραδοσιακή στάση, στην οποία ο άντρας έχει τον κυρίαρχο ρόλο και «προστατεύει» την γυναίκα του. Συνήθως υιοθετείται στα πρώτα λίγα χρόνια της σχέσης ή του γάμου και υποδηλώνει ισχυρή σεξουαλικότητα και αίσθημα ασφάλειας στη σχέση.
* Άντρας με γυρισμένη την πλάτη στην γυναίκα. Προτιμώμενη στάση για το 6% των εθελοντών. Εδώ οι ρόλοι αντιστρέφονται, η γυναίκα κατέχει τον κυρίαρχο ρόλο και «προστατεύει» τον σύντροφό της.
* Πρόσωπο με πρόσωπο. Προτίμηση για το 8% των εθελοντών. Αντιπροσωπεύει την ανάγκη για επαφή του ενός με τον άλλο και για συζήτηση στο κρεβάτι.
* Πρόσωπο με πρόσωπο, με μπλεγμένα πόδια που «λύνονται» έπειτα από λίγα λεπτά. Δήλωσε πως την προτιμά το 9% των ζευγαριών. Αντιπροσωπεύει την γεμάτη αγάπη ανεξαρτησία και αποτελεί ένδειξη τρυφερότητας, αγάπης και σεξουαλικής δραστηριότητας, παρότι τα ζευγάρια αργότερα χωρίζουν και κοιμούνται ανεξάρτητα.
* Πρόσωπο με πρόσωπο, με μπλεγμένα πόδια όλη τη νύχτα. Το 5% των ζευγαριών. Η στάση για τους γεννημένους ρομαντικούς ή τους φρεσκο-ερωτευμένους που δεν αντέχουν δευτερόλεπτο ο ένας μακριά απ’ τον άλλο.
* Γυναίκα με το κεφάλι και το χέρι στο στήθος του άντρα. Η αγαπημένη στάση μόλις για το 1% των εθελοντών. Η κλασική ρομαντική στάση ύπνου όλων των κινηματογραφικών ταινιών του Χόλιγουντ. Συνηθισμένη σε μία νέα σχέση ή μετά το σεξ. Αντιπροσωπεύει τη νέα ή/και αναζωπυρωμένη αγάπη.
* Γυναίκα ανάσκελα, με χέρια και πόδια ανοιχτά, και άντρας σχεδόν εκτός κρεβατιού. Αγαπημένη στάση για το 1% των εθελοντών. Η γυναίκα κυριαρχεί στο κρεβάτι, θέλει το χώρο της και ο άντρας υιοθετεί δευτερεύοντα ρόλο και την αφήνει να κάνει ό,τι θέλει.
* Άντρας ανάσκελα, με χέρια και πόδια ανοιχτά, και γυναίκα σχεδόν εκτός κρεβατιού. Αγαπημένη στάση για το 1% των ζευγαριών. Άρχων του κρεβατιού είναι σε αυτή την περίπτωση ο άντρας και η γυναίκα ευχαρίστως υπακούει.
PEREL ESTHER: ΕΡΩΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ: ΣΥΜΦΙΛΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΙΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ
Το βιβλίο πραγματεύεται κυρίως το αν μπορεί να υπάρχει ερωτισμός στις σχέσεις που έχουν εμβαπτιστεί στην οικειότητα: βλέπε γάμος, μακρόχρονη συμβίωση κλπ. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες μας σκάει ένα μυστικό…
Πρώτα ήταν ο δείκτης νοημοσύνης, έπειτα η συναισθηματική νοημοσύνη. Μόλις είδα «Ερωτική νοημοσύνη» λέω, εδώ είμαστε! Τώρα θα διαφωτιστώ για όλα τα παλαιά μου στραβοπατήματα και θα αποφύγω τα μελλούμενα. Βυθίστηκα στις σελίδες με ένα συναίσθημα ιερού μυστικισμού ανακατεμένου με αγαλλίαση. Το κείμενο ήταν διατυπωμένο με σαφήνεια, με αναφορές σε περιπτώσεις αληθινών ανθρώπων χωρίς όμως περιττές φλυαρίες και γρμμένο σε ωραία και κατανοητή γλώσσα – όχι δε γνωρίζω προσωπικώς τη μεταφράστρια! Το βιβλίο πραγματεύεται κυρίως το αν μπορεί να υπάρχει ερωτισμός στις σχέσεις που έχουν εμβαπτιστεί στην οικειότητα: βλέπε γάμος, μακρόχρονη συμβίωση κλπ. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες μας σκάει ένα μυστικό. Όχι πως δεν το ξέραμε δηλαδή, όμως μας υπενθυμίζει ότι στις μέρες μας, απευθυνόμαστε σε ένα και μόνον πρόσωπο ζητώντας του αυτό που παλία παίρναμε από την κοινότητα: μια αίσθηση σταθερότητας, αξίας και συνέχειας. Ταυτόχρονα, περιμένουμε από τον καλό μας/ την καλή μας ρομαντικά φούμαρα, συναισθηματική και σεξουαλική κάλυψη. Και από εκεί ξεκινούν τα τρία κακά της μοίρας μας! Η συγγραφέας και ψυχολόγος Esther Perel είναι γυναίκα και μάλιστα κόρη επιζόντων ναζιστικών στρατοπέδων οι οποίοι όταν επέστρεψαν στον κόσμο των ζωντανών ένιωσαν ότι τους ξαναχάρισαν τη ζωή και φρόντισαν να περνούν καλά και να καλλιεργούν την ευχαρίστηση στο γάμο και την οικογένεια τους. Με πείθει ότι έχει μάθει το μάθημά της καλά και από σοφούς δασκάλους. Μας λέει ότι η αγάπη στηρίζεται σε δυο πόδια, την υποταγή και την αυτονομία και πως αν συγχωνευτούμε με τον άλλον ακυρώνεται η ετερότητα των δύο προσώπων και δεν μπορεί να υπάρξει σχέση. Και μας θυμίζει κάτι που ξέραμε, ότι η οικειότητα μιας πιστής και τρυφερής σχέσης δεν οδηγεί απαραιτήτως στο σεξουαλικό παράδεισο! Το βιβλίο της βασίζεται στην έρευνα που έχει η ίδια εκπονήσει σε ζευγάρια κάθε ηλικίας, κοινωνικής και οικονομικής τάξης, ετερόφυλα και ομοφυλόφιλα. Μου αρέσει που τονίζει ότι υποβιβάσαμε το σεξ σε λειτουργία και έτσι δε μιλάμε πλέον για την τέχνη του σεξ αλλά για τους μηχανισμούς του. Γι΄αυτό και δε βλέπουμε προκοπή! Η ίδια δεν αναφέρεται πουθενά σε τεχνικές του τύπου «πώς να κρταήσετε το γάμο σας ζωντανό» αλλά σε μια εμπνεσμένη στάση ζωής και καθημερινό ενδιαφέρον για το έτερο ήμισι. Μιλάει για τον ερωτισμό που κρύβει μέσα του την υποταγή (για άντρες και γυναίκες) και για την ντροπή που εξαφανίζεται όταν το πρόσωποπου αγαπάμε αποδέχεται και επικυρώνει και τις πιο βρώμικες επιθυμίες μας. Εξάρει την ιδιοφυία της ερωτικής φαντασίας να μεταμορφώνει και να αποκαθιστά τα τραύματα του παρελθόντος και αναφέρεται στην αξία ενός καλού ντεντέκτιβ-ψυχολόγου που θα «διαβάσει» και θα ερμηνεύσει το παρελθόν της παιδικής μας ηλικίας. Μας λέει για την τρικυμία που περνά η ερωτική ζωή του ζευγαριού μόλις οι δυο τους γίνουν γονείς και για την οποία δε μας προειδοποίησε κανείς! Μας προκαλεί να γίνουμε φύλακες της ερωτικής φλόγας της ερωτικής σχέσης που διατηρούμε, μας κάνει να χαμογελάσουμε με τις πολιτισμικέα διαφορές μέσα στον περιπρισμένο δυτικό μας κόσμο, όπου η εγκυμοσύνη αποτελεί κεφάλαιο της ιατρικής στη Νέα Υόρκη και κεφάλαιο της συναισθηματικής εκπαίδευσης στο Παρίσι, συνέπεια της σωματικής απόλαυσης. Κλείνω με μια φράση της που λέει ότι ίσως το σεξ είναι το τελευταίο παιχνίδι που επιτρέπουμε στους εαυτούς μας ως ενήλικες, μια γέφυρα με την παιδική μας ηλικία. Ας τη διαβούμε με χάρη και με μια μικρή, γλυκιά αίσθηση κινδύνου!
Διαπιστώθηκε, μετά από μια σειρά πειραμάτων, ότι παντού οι άνθρωποι αναγνώριζαν στις εκφράσεις του προσώπου τα ίδια βασικά συναισθήματα. Αυτή η παγκοσμιότητα των εκφράσεων του προσώπου παρατηρήθηκε, πιθανότατα, αρχικά από τον Άγγλο φυσιοδίφη, γεωλόγο και βιολόγο Charles Robert Darwin (1809-1882), απλά Darwin, ο οποίος τη θεώρησε ως απόδειξη ότι οι δυνάμεις της εξέλιξης είχαν χαράξει αυτά τα σημάδια στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Οι ερευνητές εξακολουθούν να διαφωνούν ως προς το ποια ακριβώς συναισθήματα μπορούν να θεωρηθούν ως πρωταρχικά ή βασικά.
Αναζητώντας κάποιες βασικές αρχές, πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα συναισθήματα μπορούν να ταξινομηθούν ανά οικογένειες (θυμός, θλίψη, φόβος, απόλαυση, αγάπη, ντροπή …), οι οποίες θεωρούνται υποδείγματα των άπειρων αποχρώσεων της συναισθηματικής μας ζωής. Κάθε μια από τις οικογένειες έχει ένα βασικό συναισθηματικό πυρήνα απ’ όπου προέρχονται τα συγγενικά της συναισθήματα στις ποικίλες παραλλαγές τους και εμφανίζουν πολικότητα.
Στις εξωτερικές πτυχές υπάρχουν οι διαθέσεις, οι οποίες είναι πολύ πιο μεταλλαγμένες και πολύ πιο διαρκείς από το συναίσθημα (ενώ είναι σχετικά σπάνιο να βρίσκεται κανείς, για παράδειγμα, στο απόγειο του θυμού όλη μέρα, δεν είναι τόσο σπάνιο να είναι για μεγάλο διάστημα κακόκεφος και ευερέθιστος, κατάσταση κατά την οποία εύκολα προκαλούνται σύντομες εκρήξεις θυμού).
Πέρα από τις διαθέσεις υπάρχει η ψυχοσύνθεση, η έμφυτη ροπή προς μια συγκεκριμένη διάθεση που κάνει τους ανθρώπους μελαγχολικούς, ντροπαλούς ή πρόσχαρους.
Και ακόμα, πέρα από αυτές τις συναισθηματικές προδιαθέσεις, υπάρχουν οι αναμφισβήτητες διαταραχές του συναισθήματος, με τις ανάλογες κλινικές τους εκδηλώσεις, όπως η κατάθλιψη και το παθολογικό άγχος, στις οποίες ο άνθρωπος νιώθει μόνιμα παγιδευμένος σε μια τοξική κατάσταση.
Χαρακτηριστικά γνωρίσματα των συναισθημάτων
Τα συναισθήματα χαρακτηρίζονται από ένταση και διάρκεια.
Η ένταση του συναισθήματος προσδιορίζει τον βαθμό (έντονο, λιγότερο έντονο ή καθόλου) με τον οποίο το άτομο βιώνει κάποιο ερέθισμα. Η ένταση και η μορφή με την οποία εκδηλώνονται τα συναισθήματα επηρεάζονται από τις συνθήκες του κοινωνικού, αλλά και του φυσικού περιβάλλοντος.
Η υποβάθμιση του φυσικού μας περιβάλλοντος έχει άμεση σχέση με την εκδήλωση ορισμένων συναισθημάτων και, στη συνέχεια, έχει επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική μας υγεία. Έρευνες που έχουν γίνει, έχουν αποδείξει το πόσο, όχι μόνο η καθημερινή πίεση αλλά ακόμη και ο θόρυβος των αυτοκινήτων ή το «νέφος» επηρεάζουν την ψυχική και πνευματική υγεία του ανθρώπου.
Το κοινωνικό περιβάλλον επηρεάζει βαθύτατα την ένταση και τη μορφή με την οποία εκδηλώνονται τα συναισθήματα. Ας μη ξεχνάμε το πως η συναισθηματική συμπεριφορά των ανθρώπων αλλάζει σε περίοδο πολέμου ή ακόμη, πολύ απλά, το πώς αλλάζει στην παρακολούθηση ενός ποδοσφαιρικού αγώνα.
Η διάρκεια του συναισθήματος είναι επίσης ένας παράγοντας που το χαρακτηρίζει. Είμαστε χαρούμενοι ή λυπημένοι, ανάλογα με το ερέθισμα που μας έχει προξενήσει τη χαρά ή τη λύπη, για περισσότερο ή λιγότερο διάστημα. Πολλές φορές όμως, παρόλο που η διάρκεια ενός ευχάριστου π.χ. ερεθίσματος μας προκαλεί θετικό συναίσθημα, όταν υπερβεί κάποιο χρονικό όριο, τότε μετατρέπεται σε αρνητικό συναίσθημα (π.χ. πλήξη, αποστροφή). Τα μικρά παιδιά ενώ παίζουν ευχαριστημένα στο τέλος κλαίνε από κόπωση: το ίδιο τους το παιχνίδι μετά από λίγο τους έχει προξενήσει αποστροφή. Τα συναισθήματα, όμως, αυτά, θετικά ή αρνητικά, σύντομα ή όχι, εναλλάσσονται στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου. Το ίδιο ερέθισμα ανάλογα με το χρόνο, τον τρόπο και την ένταση με την οποία γίνεται δεκτό από τον οργανισμό επιφέρει και την ανάλογη ευχαρίστηση, δυσαρέσκεια, οργή ή φόβο.
Αμφιθυμία: χαρακτηρίζεται, έτσι, η ταυτόχρονη εκδήλωση διαμετρικά αντίθετων συναισθημάτων για το ίδιο γεγονός ερέθισμα, χωρίς εξ ορισμού να είναι πάντα παθολογική κατάσταση. Ως σημείο μιας σχιζοφρένειας όμως, η αμφιθυμία συναρθρώνεται εντός του πλέγματος της ψυχωτικής δομής και εκδηλώνει τότε την ανεπίλυτη ταυτόχρονη διακίνηση, μέσα στο ίδιο το συναίσθημα, της αγάπης και του μίσους, της θελκτικότητας και της επιθετικότητας.
1. Η Συναισθηματική Νοημοσύνη (Emotional intelligence)
Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι ένα πολύπλευρο θέμα, με συνέπεια να μην υπάρχει ένας και μόνο απλός ορισμός για αυτή. Οι ορισμοί είναι πολλοί και ποικίλοι. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο, καλύπτοντας έτσι τις διαφορετικές πλευρές της. Έτσι, σύμφωνα με τον ορισμό του Goleman, συναισθηματική νοημοσύνη είναι «η ικανότητα:
να γνωρίζεις τι αισθάνεσαι και να είσαι ικανός να διαχειριστείς αυτά τα συναισθήματα πριν αφήσεις να «χειριστούν» αυτά εσένα,
να είσαι ικανός να παρακινείς τον εαυτό σου ώστε να ολοκληρώνεις τους στόχους σου, να είσαι δημιουργικός και να καταβάλλεις το μέγιστο δυνατό των ικανοτήτων σου
να κατανοείς το τι αισθάνονται οι άλλοι και να μπορείς να χειρίζεσαι αποτελεσματικά τις σχέσεις μαζί τους»
Βέβαια, η συναισθηματική νοημοσύνη θα μπορούσε να οριστεί μέσα από δύο προαναφερθέντα είδη νοημοσύνης: τη διαπροσωπική και την ενδοπροσωπική νοημοσύνη.
Οι πέντε βασικοί τομείς της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι:
1. Γνώση των συναισθημάτων μας. Η αυτεπίγνωση – η αναγνώριση ενός συναισθήματος την ώρα που δημιουργείται – είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της συναισθηματικής νοημοσύνης. Η ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε και να αναγνωρίζουμε κάθε στιγμή τα συναισθήματα είναι καίρια για την ψυχολογική ενόραση και αυτοκατανόηση. Η τυχόν ανικανότητά μας να παρατηρήσουμε τα πραγματικά μας αισθήματα μας αφήνει στο έλεός τους.
2. Έλεγχος των συναισθημάτων. Το να χειραγωγούμε και να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας έτσι ώστε να είναι τα κατάλληλα ανά πάσα στιγμή, είναι μια ικανότητα που οικοδομείται πάνω στην αυτεπίγνωση. Άτομα που στερούνται αυτής της ικανότητας μάχονται πάντα τα αισθήματα της κατάθλιψης, ενώ όσοι διακρίνονται γι’ αυτήν τους την ικανότητα μπορούν πολύ πιο γρήγορα να ξεπεράσουν τα πισωγυρίσματα της ζωής.
3. Εξεύρεση κινήτρων για τον εαυτό μας. Ο έλεγχος των συναισθημάτων, που αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση ενός στόχου, είναι ουσιαστικός στην προσήλωση της προσοχής, στην εξεύρεση κινήτρων, στην αυτοκυριαρχία και στη δημιουργικότητα. Οι άνθρωποι που έχουν αυτήν την ικανότητα τείνουν να είναι πολύ περισσότερο παραγωγικοί και αποτελεσματικοί σε οτιδήποτε καταπιαστούν να κάνουν.
4. Αναγνώριση των συναισθημάτων των άλλων. Η ενσυναίσθηση, μια άλλη ικανότητα που έχει τη βάση της στη συναισθηματική αυτοεπίγνωση, είναι η θεμελιώδης ανθρώπινη δεξιότητα.
5. Χειρισμός των σχέσεων. Η τέχνη των διαπροσωπικών σχέσεων είναι, σε μεγάλο βαθμό, η δεξιότητα του χειρισμού των συναισθημάτων των άλλων.
2. Συναισθηματική Νοημοσύνη: η ενσυναίσθηση του πόνου των άλλων.
Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά την 25η Νοεμβρίου 2009
multiplication 