Κείμενο των συντονιστριών
του Κλάδου Συμβουλευτικής Ψυχολογίας της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας
Μαρίας Μαλικιώση-Λοΐζου, Πανεπιστήμιο Αθηνών
και
Ντόνας Παπαστυλιανού, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
Ορισμός
Η Συμβουλευτική Ψυχολογία είναι εκείνος ο κλάδος της εφαρμοσμένης ψυχολογίας που ασχολείται με την στήριξη των ανθρώπων που επιθυμούν να πάρουν συγκεκριμένες και σημαντικές αποφάσεις ζωής ή που προσπαθούν να προσαρμοστούν σε νέες και συχνά δυσάρεστες συνθήκες. Είναι μια αλληλεπιδραστική διαδικασία μάθησης ανάμεσα σε ένα σύμβουλο ψυχολόγο και ένα άτομο που ζητάει συμβουλευτική στήριξη, λειτουργεί δε σε επίπεδο ατομικό, ομαδικό, οικογενειακό ή ιδρύματος. Η Συμβουλευτική Ψυχολογία προσεγγίζει με ολιστικό τρόπο κοινωνικά, πολιτιστικά, οικονομικά και συναισθηματικά ζητήματα.
Ένα βασικό χαρακτηριστικό της συμβουλευτικής ψυχολογίας είναι η σχέση μεταξύ του ψυχολόγου-συμβούλου και του πελάτη. Προκειμένου να επιτευχθεί η θεραπευτική συμμαχία ο πελάτης θα πρέπει να είναι ένας ισότιμος συνεργάτης.
Ο ρόλος του Συμβουλευτικού Ψυχολόγου
Οι συμβουλευτικοί ψυχολόγοι εργάζονται με πελάτες που εκτίθενται σε ένα ευρύ φάσμα συνθηκών ζωής. Έχουν δεξιότητες συμβουλευτικής κατάλληλες για άτομα, ζευγάρια, οικογένειες και ομάδες. Η εποπτεία και η διασύνδεση με συναδέλφους και επαγγελματίες άλλων ειδικοτήτων αποτελούν σημαντικό μέρος της δουλειάς τους. Εκπαιδεύονται για να εργαστούν τόσο ως ανεξάρτητοι επαγγελματίες σε ιδιωτικό πλαίσιο όσο και ως μέλη ιδρυμάτων / οργανώσεων και διεπιστημονικών ομάδων.
Οι συμβουλευτικοί ψυχολόγοι είναι επαγγελματίες οι οποίοι είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν τα αποτελέσματα από τη συστηματική έρευνα αλλά και από τη δική τους επαγγελματική εμπειρία, για την κατανόηση των ανθρώπινων προβλημάτων, τόσο ως προς την εμφάνιση και εξέλιξη τους όσο και ως προς την επίλυσή τους. Μπορούν επίσης να ασχοληθούν με την εποπτεία των εκπαιδευόμενων ψυχολόγων καθώς και με την έρευνα προκειμένου να διευρυνθεί η γνωστική βάση της ψυχολογίας γενικότερα και της συμβουλευτικής ψυχολογίας ειδικότερα.
Τρεις είναι οι πιο κεντρικοί ρόλοι τους οποίους επωμίζονται οι Συμβουλευτικοί Ψυχολόγοι: α) ο θεραπευτικός, β) ο προληπτικός, και γ) ο εξελικτικός/ εκπαιδευτικός.
Α. Υιοθετώντας τον θεραπευτικό ρόλο, ο Συμβουλευτικός Ψυχολόγος δουλεύει με άτομα ή ομάδες (συμπεριλαμβανομένων και ζευγαριών ή οικογενειών) με σκοπό να τους βοηθήσει να θεραπεύσουν διάφορα προβλήματα. Τέτοιου είδους θεραπεία είναι και η παρέμβαση σε φάση κρίσης. Σε αυτό το ρόλο ξεκινάμε με την άποψη ότι κάτι είναι ανησυχητικό και χρειάζεται να «διορθωθεί» ή ότι ένα πρόβλημα χρειάζεται να λυθεί.
Β. Υιοθετώντας τον προληπτικό ρόλο, ο Συμβουλευτικός Ψυχολόγος προσπαθεί να προβλέψει, να προλάβει, και αν είναι δυνατόν να ματαιώσει δυσκολίες που μπορεί να παρουσιαστούν στο μέλλον. Προληπτικού τύπου παρεμβάσεις είναι ψυχο-εκπαιδευτικά προγράμματα που στοχεύουν να παρεμποδίσουν την τυχόν δημιουργία προβλημάτων. Ο βασικός στόχος είναι να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να κάνουν αλλαγές στον εαυτό τους και στο περιβάλλον τους για να ελαχιστοποιήσουν την πιθανότητα δημιουργίας προβλημάτων. Το προληπτικό τους έργο μπορεί να περιλαμβάνει σεμινάρια ή εργαστήρια (workshops) που έχουν όμως διαφορετική μορφή ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο απευθύνονται (π.χ., προγράμματα για την πρόληψη των ναρκωτικών, την πρόληψη των αυτοκτονιών, καθώς επίσης και συμβουλευτική σε επιχειρήσεις για τις σχέσεις μεταξύ του προσωπικού, προσωπικού και επιχείρησης, κ.τ.λ.).
Γ. Υιοθετώντας τον εκπαιδευτικό ή/ και εξελικτικό ρόλο, ο Συμβουλευτικός Ψυχολόγος προσπαθεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να κερδίσουν από τις εμπειρίες τους έτσι ώστε, μέσα από κάποιο προγραμματισμό, να βοηθηθούν να ανακαλύψουν και να ενδυναμώσουν τις δυνατότητές τους. Δηλαδή, ο στόχος σε αυτό το ρόλο είναι η βελτίωση του ατόμου μέσω της απόκτησης ικανοτήτων ή την βελτίωση στάσεων που διευκολύνουν την αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων και μεγιστοποιούν την αποτελεσματικότητα ή την ικανοποίηση. Αυτό γίνεται σε διάφορα σεμινάρια που διδάσκονται παρεμβάσεις με σκοπό την απόκτηση συγκεκριμένων ικανοτήτων, όπως ομάδες που στοχεύουν στην βελτίωση των ανθρωπίνων σχέσεων.
Ένας αυξανόμενος αριθμός συμβουλευτικών ψυχολόγων εργάζεται σε ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης με στόχο την διδασκαλία της ψυχολογίας και της συμβουλευτικής ψυχολογίας όπως και την εκπόνηση ερευνών. Τα διδακτικά καθήκοντα περιλαμβάνουν:
-Την προηγμένη εκπαίδευση για φοιτητές ψυχολογίας σε μαθήματα συμβουλευτικής ψυχολογίας.
-Την εισαγωγή της θεωρίας και την πρακτική της συμβουλευτικής ψυχολογίας σε φοιτητές σχετικών μαθημάτων (π.χ. κοινωνική εργασία και ψυχολογία).
-Τη διδασκαλία συμβουλευτικών δεξιοτήτων σε επαγγελματίες υγείας (π.χ. γιατρούς, νοσηλευτές, φυσιοθεραπευτές).
-Τη διδασκαλία διευθυντικών και συμβουλευτικών δεξιοτήτων σε φοιτητές και συναδέλφους από ένα εύρος προπτυχιακών και μεταπτυχιακών μαθημάτων.
-Τη διδασκαλία συμβουλευτικών δεξιοτήτων σε αστυνομικούς, πυροσβέστες και στο προσωπικό νοσοκομειακών οχημάτων.
Ένα από τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του Συμβουλευτικού ψυχολόγου είναι ότι χρησιμοποιεί ταυτόχρονα και τους τρεις ρόλους σε διαφορετικούς βαθμούς, ακόμα και όταν συνεργάζεται με άτομα με σοβαρά προβλήματα.
Εκπαίδευση / Κατάρτιση
Οι συμβουλευτικοί ψυχολόγοι είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν προσωπική ψυχολογική συμβουλευτική κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους και να συνεχίζουν την επαγγελματική τους κατάρτιση ακόμη και μετά το πέρας των σπουδών τους. Υπάρχει ένα εύρος θεραπευτικών προσεγγίσεων το οποίο διδάσκεται κατά την εκπαίδευση και εφαρμόζεται στην πράξη, όπου συμπεριλαμβάνονται οι βασικές σχολές: ψυχοδυναμική, γνωσιακή συμπεριφοριστική, συστημική και προσωπο-κεντρική.
Είναι πολύ σημαντικό να προσθέσουμε ότι πρέπει να δίνεται έμφαση στην μεταπτυχιακή εκπαίδευση των Συμβουλευτικών Ψυχολόγων. Η εκπαίδευση αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει θεωρία, έρευνα, εποπτευόμενη κλινική πρακτική άσκηση όπως και προσωπική ανάπτυξη. Οι στόχοι για τις δεξιότητες των μεταπτυχιακών φοιτητών θα πρέπει μεταξύ άλλων να περιλαμβάνουν και τα παρακάτω:
(α) Να μπορούν να ενοποιούν την ψυχολογική θεωρία, την έρευνα και την πρακτική εφαρμογή.
(β) Να αναγνωρίζουν τον κεντρικό ρόλο της θεραπευτικής σχέσης στην πρακτική της συμβουλευτικής ψυχολογίας.
(γ) Να αναγνωρίζουν ότι οι αποφάσεις στο πλαίσιο της πρακτικής είναι πάντα περίπλοκες και λαμβάνονται κάτω από συνθήκες αβεβαιότητας. Οφείλουν επίσης να παίρνουν υπ΄ όψιν τους ότι οι αποφάσεις ηθικού περιεχομένου είναι πρωταρχικής σημασίας.
(δ) Να κατανοούν ότι ως συμβουλευτικοί ψυχολόγοι είναι – να παράγουν αλλά και να αξιοποιούν την γνώση.
(ε) Να μπορούν να κατανοούν και να έχουν την ικανότητα να εμπλέκονται με ζητήματα που αφορούν ευρύτερα οργανωτικά και κοινωνικά πλαίσια.
(στ) Να αναγνωρίζουν την σημαντικότητα της συνεχιζόμενης επαγγελματικής ανάπτυξης.
Βασικά χαρακτηριστικά της εργασίας των Συμβουλευτικών ψυχολόγων που τους διαφοροποιούν από άλλες ειδικότητες
1. Εργάζονται με άτομα που αντιμετωπίζουν ένα ευρύ φάσμα ψυχολογικών προβλημάτων αλλά που δεν έχουν σοβαρά προβλήματα ψυχοπαθολογίας. Παρόλα αυτά, ένα μεγάλο μέρος των συμβουλευτικών ψυχολόγων εργάζονται σε ιδρύματα ή νοσοκομεία με άτομα που πάσχουν από ψυχιατρικές διαταραχές.
2. Επικεντρώνονται στην ενίσχυση της ψυχικής υγείας. Γι αυτό και εστιάζονται στις δυνατότητες και τις ικανότητες των ανθρώπων, ανεξάρτητα από το είδος του προβλήματος ή τον βαθμό ψυχοπαθολογίας, πιστεύοντας ότι ακόμα και τα σοβαρά διαταραγμένα άτομα έχουν ικανότητες και δυνατότητες.
3. Χρησιμοποιούν παρεμβάσεις μικρής χρονικής διάρκειας.
4. Στη δουλειά τους εξετάζουν την αλληλεπίδραση του ατόμου με το περιβάλλον και όχι τον καθένα από αυτούς τους παράγοντες μεμονωμένα.
5. Δίνουν έμφαση στην εκπαιδευτική και επαγγελματική εξέλιξη του ατόμου καθώς και τα εκπαιδευτικά και επαγγελματικά περιβάλλοντα.
Συνοπτικά, ο ρόλος και η φιλοσοφία του Συμβουλευτικού ψυχολόγου έχει ολιστικό χαρακτήρα, αφού εξετάζει το άτομο πέρα από διαγνωστικές ταμπέλες, αλλά μέσα στο πλαίσιο της εξέλιξής του και της σχέσης του με το περιβάλλον, τους άλλους ανθρώπους και την επαγγελματική του ανάπτυξη. Στοχεύει στην εργασία με τις δυνατότητες του ατόμου για να το οδηγήσει σε προσωπική, διαπροσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη και ικανοποίηση.
Διαφορά με τους κλινικούς Ψυχολόγους
Οι κλινικοί ψυχολόγοι:
1. εργάζονται με άτομα με σοβαρότερη ψυχοπαθολογία
2. εστιάζονται στα παθολογικά στοιχεία του ατόμου αντί τα υγιή
3. η εκπαιδευτική και επαγγελματική ανάπτυξη του ατόμου και τα αντίστοιχα περιβάλλοντα δεν αποτελεί κεντρικό μέρος της εργασίας τους.
Οι κλινικοί ψυχολόγοι εργάζονται συνήθως σε διάφορες υποστηρικτικές δομές και υπηρεσίες ψυχικής υγείας, όπως νοσοκομεία, ιδιωτικές κλινικές και ιδιωτικά γραφεία.
Παρακάτω παρατίθεται η αναφορά των Brammer and Shostrom για τις διαφορές της συμβουλευτικής που ασκείται από τους συμβουλευτικούς ψυχολόγους και της ψυχοθεραπείας, που ασκείται από τους κλινικούς ψυχολόγους, όταν εκπαιδεύονται σε αυτή:
|
Συμβουλευτική |
Ψυχοθεραπεία |
|
Υποστηρικτική δουλειά |
Αναδιοργάνωση της προσωπικότητας |
|
Εκπαιδευτική |
Ανάλυση σε βάθος |
|
Εστίαση σε συγκεκριμένα προβλήματα και επίλυση προβλημάτων σε συνειδητό επίπεδο |
Εστίαση στην ανάλυση του ασυνείδητου |
|
«Υγιή» άτομα |
Άτομα με σοβαρή ψυχοπαθολογία |
Διαφορά με τους Οργανωτικούς Ψυχολόγους
Οι Οργανωτικοί Ψυχολόγοι:
ενδιαφέρονται για την εργασία και την απόδοση του εργαζόμενου σε αντίθεση με τους συμβουλευτικούς ψυχολόγους που εξετάζουν το τι κάνει τους ανθρώπους να επιλέγουν μια συγκεκριμένη σταδιοδρομία, ποιοι παράγοντες εμποδίζουν τέτοιες αποφάσεις, και ποιες παρεμβάσεις βοηθούν στην επαγγελματική ανάπτυξη του ατόμου
εξετάζουν το ευρύτερο επαγγελματικό πλαίσιο σε αντίθεση με τους συμβουλευτικούς ψυχολόγους που εξετάζουν μεμονωμένα άτομα.
εξετάζουν την απόδοση τόσο του ατόμου όσο και της οργάνωσης και πιθανά προβλήματα, σε αντίθεση με τους συμβουλευτικούς ψυχολόγους που εξετάζουν την γενικότερη ψυχολογική προσαρμογή του ατόμου στον εργασιακό χώρο.
Διαφορά με τους Σχολικούς Ψυχολόγους
Οι Σχολικοί Ψυχολόγοι: Ασχολούνται με παιδιά, εφήβους, και φοιτητές πανεπιστημίων σε σχέση με την ακαδημαϊκή τους απόδοση. Επίσης, κάνουν καθοδήγηση, συμβουλευτική, και αξιολόγηση με τους μαθητές, γονείς, και δασκάλους με στόχο να καλυτερεύσουν/ διευκολύνουν την εκπαιδευτική διαδικασία. Αντίθετα, ο συμβουλευτικός ψυχολόγος κάνει συμβουλευτική στους μαθητές και τις οικογένειές τους και μπορεί να ασχολείται με προβλήματα που δεν ξεκινούν από εκπαιδευτικές δυσκολίες. Παρόλα αυτά, οι κύριες διαφορές τους βρίσκονται στους χώρους όπου εργάζονται καθώς οι σχολικοί ψυχολόγοι εργάζονται κατά κανόνα σε δημοτικά και γυμνάσια ενώ ο συμβουλευτικός ψυχολόγος μπορεί να εργάζεται σε μια μεγάλη ποικιλία δομών.
Θέσεις εργασίας για τους συμβουλευτικούς ψυχολόγους
Οι συμβουλευτικοί ψυχολόγοι προσλαμβάνονται στις υπηρεσίες υγείας, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, σε κοινωνικές υπηρεσίες και σε ειδικές συμβουλευτικές υπηρεσίες (όπως για παράδειγμα σε πλαίσια απεξάρτησης) μεταξύ άλλων. Κάποιοι εργάζονται επίσης ως ελεύθεροι επαγγελματίες.
Ένας αυξανόμενος αριθμός συμβουλευτικών ψυχολόγων εργάζεται σε ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης με στόχο την διδασκαλία της ψυχολογίας και της συμβουλευτικής ψυχολογίας όπως και την εκπόνηση ερευνών.
Συμπερασματικά
Η συμβουλευτική ψυχολογία ως εξελισσόμενη ειδικότητα λειτουργεί συμπληρωματικά ως προς την κλινική ψυχολογία, τη ψυχολογία της υγείας, την οργανωτική ψυχολογία και την ψυχοθεραπεία. Οι μελλοντικοί εκπαιδευόμενοι στη συμβουλευτική ψυχολογία θα διαπιστώσουν ότι υπάρχει ένα ολοένα και αυξανόμενο εύρος επιλογών στη διάθεση τους. Ένα τυπικό χαρακτηριστικό που διακρίνει την εκπαίδευση στη συμβουλευτική ψυχολογία είναι η διδασκαλία σε ένα εύρος ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων, αυξάνοντας έτσι τις διαθέσιμες επιλογές των εκπαιδευομένων.
Οι επαγγελματίες είναι αντιμέτωποι με ένα συναρπαστικό και προκλητικό μέλλον. Έχουν την ευκαιρία να συνεργαστούν με διάφορους συναδέλφους που εκπροσωπούν διαφορετικά επαγγέλματα και προσεγγίσεις και σε ένα σχεδόν απεριόριστο αριθμό πλαισίων.
Ο κλάδος της Συμβουλευτικής Ψυχολογίας αριθμεί ήδη πολλά μέλη στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, ως ένας από τους εφαρμοσμένους κλάδους της ψυχολογίας, η Συμβουλευτική Ψυχολογία αντιμετωπίζει στη χώρα μας το ίδιο κενό στην νομική κατοχύρωσή της όπως και οι άλλες ειδικότητες της εφαρμοσμένης ψυχολογίας.
Πηγή: http://counsellingpsychology.elpse.gr/el/h-sumvouleutikh-psychologia.html
multiplication 
H Judith Beck είπε:
At the very least, cognitive-behavioral therapists follow a certain structure in session. They ask about the patient’s mood; make a bridge between sessions; set a specific problem-solving–oriented agenda; work toward solving specific problems; collaboratively set homework assignments (so patients can make small changes in their thinking and behavior every day); and summarize and ask for feedback at the end of sessions. If therapists are not doing these very basic things, chances are they are not practicing standard CBT. (Judith Beck, In Session with Judith S. Beck, PhD: Cognitive-Behavioral Therapy http://www.primarypsychiatry.com/aspx/articledetail.aspx?articleid=332)
Στην Ελλάδα, η θεραπεία γίνεται ως εξής:
1η συνεδρία: Καλωσόρισμα, τί είναι η γνωσιακή συμπεριφοριστική θεραπεία, τι πρόβλημα έχετε, τι σας βασανίζει.
2η συνεδρία: Συμπλήρωση ενός ερωτηματολογίου τόσο γενικόλογου που αναγκάζεται κανείς να βάλει Χ σε παραπλήσια ερώτηση καθ’ υπόδειξη του εκπαιδευόμενου θεραπευτή «βάλτε και ας μην είναι ακριβώς έτσι»
3η συνεδρία: Θέτουμε στόχους, Ποιούς, γράψτε τους, να τους συζητήσουμε
4η συνεδρία: Συζητάμε για τους στόχους, μήπως είναι πολλοί, να τους περιορίσουμε;
5η συνεδρία: Πώς αισθάνεστε; Μπορείτε να γράφετε τις αρνητικές σας σκέψεις σε ένα ημερολόγιο;
6η συνεδρία: Α, τι ωραία που τα γράψατε στο ημερολόγιο, όμως δεν μου βάλατε το συναίσθημα; Τι κρίμα! Μα ξέρετε, πνίγομαι να σας πω ότι……. Η ώρα μας τέλειωσε, θα τα πούμε την επόμενη, γράψτε το στο ημερολόγιο
7η συνεδρία: Ωραία τα γράψατε, αλλά δεν σημειώσατε και πως λέγεται ακριβώς το γνωσιακό λάθος που διαπράξατε. Να σας δώσω μια λίστα με σφάλματα να διαβάσετε στο σπίτι και να τα πούμε την επόμενη;
8η συνεδρία: Τι; Δεν καταλάβατε τι σημαίνουν αυτά τα «γνωσιακά λάθη»; Μα αυτή τη σελίδα με τα λάθη την καταλαβαίνουν όλοι οι ασθενείς μας στο Κέντρο μας, πώς εσείς….; Να σας τα εξηγήσω.
9η συνεδρία: Όχι, αυτά που μου γράψατε, δεν είναι γνωσιακά λάθη, είναι πυρηνικές πεποιθήσεις. Γιατί λέω «πυρηνικές» και όχι κεντρικές; Μα έτσι το ερμηνεύουν στο Κέντρο μας, και έτσι το διδάσκουν και στο Αιγινήτειο.
10η συνεδρία: Δεν είσθε ευχαριστημένος με τη θεραπεία, γιατί; Τι γνωσιακό λάθος κάνατε αυτή τη στιγμή; Προσωποποίηση και υπεργενίκευση.
11η συνεδρία: Να ξαναεξετάσουμε τους στόχους που θέσαμε. Τι θα πει δεν θυμάστε τους στόχους που είχατε θέσει; Δεν πειράζει, αρχίστε πάλι από την αρχή. Έχετε 45 λεπτά.
12η συνεδρία: Μήπως έχετε θέσει μη ρεαλιστικούς στόχους; Να συζητήσουμε.
13η συνεδρία: Τί θεωρείτε σημαντικότερο στη ζωή; Γιατί;
14η συνεδρία: Γιατί μου ζητάτε να σας πω τη διάγνωση; Τι σημασία έχει για σας.
15η συνεδρία: Γιατί σας απασχολεί τόσο η διάγνωση; Σκεφτείτε το για να το συζητήσουμε την επόμενη φορά.
16η συνεδρία: Συζήτησα το θέμα με τον Επόπτη μου και έχετε Τριχοτιλομανία. Γιατί χλωμιάσατε;
17η συνεδρία: Φοβάστε ότι θα τελειώσει η θεραπεία και θα με χάσετε; Γιατί το νιώθετε αυτό;
18η συνεδρία: Θα ήθελα να ξαναθέσουμε τους στόχους μας. Μπορούμε να τους περιορίσουμε σε πιο ρεαλιστικούς;
19η συνεδρία: Ξέρετε, εμείς εδώ είμαστε Κέντρο. «Ο Κύκλος σας συμπληρώθηκε»
20η συνεδρία: Πώς αισθάνεστε τώρα που τελείωσε η θεραπεία; Πώς ατενίζετε το μέλλον;
Για να μην εξαπατηθείτε από κάποιον φερόμενο ως «γνωσιακό συμπεριφοριστή θεραπευτή» τελειώνοντας, κάντε αυτό το τεστ και αν βγει πολύ αρνητικό, να μην τον πληρώσετε με κανένα τρόπο.
Cognitive Therapy Scale
Therapist:__________________ Patient:___________________ Date of Session:________________
Tape ID#:_____________________Rater:_____________________ Date of Rating:_________________
Session#__________ ( ) Videotape ( ) Audiotape ( ) Live Observation
Directions: For each time, assess the therapist on a scale from 0 to 6, and record the rating on the line next to the item number. Descriptions are provided for even-numbered scale points. If you believe the therapist falls between two of the descriptors, select the intervening odd number (1, 3, 5). For example, if the therapist set a very good agenda but did not establish priorities, assign a rating of a 5 rather than a 4 or 6.
If the descriptions for a given item occasionally do not seem to apply to the session you are rating, feel free to disregard them and use the more general scale below:
0 1 2 3 4 5 6
Poor Barely Adequate Mediocre Satisfactory Good Very Good Excellent
Please do not leave any item blank. For all items, focus on the skill of the therapist, taking into account how difficult the patient seems to be.
Part I. GENERAL THERAPEUTIC SKILLS
___1. AGENDA
0 Therapist did not set agenda.
2 Therapist set agenda that was vague or incomplete.
4 Therapist worked with patient to set a mutually satisfactory agenda that included specific target problems (e.g., anxiety at work, dissatisfaction with marriage.)
6 Therapist worked with patient to set an appropriate agenda with target problems, suitable for the available time. Established priorities and then followed agenda.
___2. FEEDBACK
0 Therapist did not ask for feedback to determine patient’s understanding of, or response to, the session.
2 Therapist elicited some feedback from the patient, but did not ask enough questions to be sure the patient understood the therapist’s line of reasoning during the session or to ascertain whether the patient was satisfied with the session.
4 Therapist asked enough questions to be sure that the patient understood the therapist’s line of reasoning throughout the session and to determine the patient’s reactions to the session. The therapist adjusted his/her behavior in response to the feedback, when appropriate.
6 Therapist was especially adept at eliciting and responding to verbal and non-verbal feedback throughout the session (e.g., elicited reactions to session, regularly checked for understanding, helped summarize main points at end of session.
.3. UNDERSTANDING
0 Therapist repeatedly failed to understand what the patient explicitly said and thus consistently missed the point. Poor empathic skills.
2 Therapist was usually able to reflect or rephrase what the patient explicitly said, but repeatedly failed to respond to more subtle communication. Limited ability to listen and empathize.
4 Therapist generally seemed to grasp the patient’s «internal reality» as reflected by both what the explicitly said and what the patient communicated in more subtle ways. Good ability to listen and empathize.
6 Therapist seemed to understand the patient’s «internal reality» thoroughly and was adept at communicating this understanding through appropriate verbal and non-verbal responses to the patient (e.g., the tone of the therapist’s response conveyed a sympathetic understanding of the patient’s «message»). Excellent listening and
empathic skills.
.4. INTERPERSONAL EFFECTIVENESS
0 Therapist had poor interpersonal skills. Seemed hostile, demeaning, or in some other way destructive to the patient.
2 Therapist did not seem destructive, but had significant interpersonal problems. At times, therapist appeared unnecessarily impatient, aloof, insincere or had difficulty conveying confidence and competence.
4 Therapist displayed a satisfactory degree of warmth, concern, confidence, genuineness, and professionalism. No significant interpersonal problems.
6 Therapist displayed optimal levels of warmth, concern, confidence, genuineness, and professionalism, appropriate for this particular patient in this session.
.5. COLLABORATION
0 Therapist did not attempt to set up a collaboration with patient.
2 Therapist attempted to collaborate with patient, but had difficulty either defining a problem that the patient considered important or establishing rapport.
4 Therapist was able to collaborate with patient, focus on a problem that both patient and therapist considered important, and establish rapport.
6 Collaboration seemed excellent; therapist encouraged patient as much as possible to take an active role during the session (e.g., by offering choices) so they could function as a «team».
.6. PACING AND EFFICIENT USE OF TIME
0 Therapist made no attempt to structure therapy time. Session seemed aimless.
2 Session had some direction, but the therapist had significant problems with structuring or pacing (e.g., too little structure, inflexible about structure, too slowly paced, too rapidly paced).
4 Therapist was reasonably successful at using time efficiently. Therapist maintained appropriate control over flow of discussion and pacing.
6 Therapist used time efficiently by tactfully limiting peripheral and unproductive discussion and by pacing me session as rapidly as was appropriate for the patient.
Part n. CONCEPTUALIZATION, STRATEGY. AND TECHNIQUE
___7. GUIDED DISCOVERY
0 Therapist relied primarily on debate, persuasion, or «lecturing». Therapist seemed to be «cross-examining» patient, putting the patient on the defensive, or forcing his/her point of view on the patient.
2 Therapist relied too heavily on persuasion and debate, rather than guided discovery. However, therapist’s style was supportive enough that patient did not seem to feel attacked or defensive.
4 Therapist, for the most part, helped patient see new perspectives through guided discovery (e.g., examining evidence, considering alternatives, weighing advantages and disadvantages) rather than through debate. Used questioning appropriately.
6 Therapist was especially adept at using guided discovery during the session to explore problems and help patient draw his/her own conclusions. Achieved an excellent balance between skillful questioning and other modes of intervention.
___8. FOCUSING ON KEY COGNITIONS OR BEHAVIORS
0 Therapist did not attempt to elicit specific thoughts, assumptions, images, meanings, or behaviors.
2 Therapist used appropriate techniques to elicit cognitions or behaviors; however, therapist had difficulty finding a focus or focused on cognitions/behaviors that were irrelevant to the patient’s key problems.
4 Therapist focused on specific cognitions or behaviors relevant to the target problem. However, therapist could have focused on more central cognitions or behaviors that offered greater promise for progress.
6 Therapist very skillfully focused on key thoughts, assumptions, behaviors, etc. that were most relevant to the problem area and offered considerable promise for progress.
■
.9. STRATEGY FOR CHANGE (Note: For this item, focus on the quality of the therapist’s strategy for change, not on how effectively the strategy was implemented or whether change actually occurred.)
0 Therapist did not select cognitive-behavioral techniques.
2 Therapist selected cognitive-behavioral techniques; however, either the overall strategy for bringing about change seemed vague or did not seem promising in helping the patient.
4 Therapist seemed to have a generally coherent strategy for change that showed reasonable promise and incorporated cognitive-behavioral techniques.
6 Therapist followed a consistent strategy for change that seemed very promising and incorporated the most appropriate cognitive-behavioral techniques.
.10. APPLICATION OF COGNITIVE-BEHAVIORAL TECHNIQUES (Note: For this item, focus on how skillfully the techniques were applied, not on how appropriate they were for the target problem or whether change actually occurred.)
0 Therapist did not apply any cognitive-behavioral techniques.
2 Therapist used cognitive-behavioral techniques, but there were significant flaws in the way they were applied.
4 Therapist applied cognitive-behavioral techniques with moderate skill.
6 Therapist very skillfully and resourcefully employed cognitive-behavioral techniques.
.11. HOMEWORK
0 Therapist did not attempt to incorporate homework relevant to cognitive therapy.
2 Therapist had significant difficulties incorporating homework (e.g., did not review previous homework, did not explain homework in sufficient detail, assigned inappropriate homework).
4 Therapist reviewed previous homework and assigned «standard» cognitive therapy homework generally relevant to issues dealt with in session. Homework was explained in sufficient detail.
6 Therapist reviewed previous homework and carefully assigned homework drawn from cognitive therapy for the coming week. Assignment seemed «custom tailored» to help patient incorporate new perspectives, test hypotheses, experiment with new behaviors discussed during session, etc.
t
Part III. ADDITIONAL CONSIDERATIONS
12. (a) Did any special problems arise during the session (e.g., non-adherence to homework, interpersonal
issues between therapist and patient, hopelessness about continuing therapy, relapse?)
YES NO
___ (b) If yes:
0 Therapist could not deal adequately with special problems that arose.
2 Therapist dealt with special problems adequately, but used strategies or conceptualizations inconsistent with cognitive therapy.
4 Therapist attempted to deal with special problems using a cognitive framework and was moderately skillful in applying techniques.
6 Therapist was very skillful at handling special problems using cognitive therapy framework.
13. Were there any significant unusual factors in this session that you feel justified the therapist’s departure
from the standard approach measured by this scale?
YES (Please explain below) NO
Part TV. OVERALL RATINGS AND COMMENTS
14. How would you rate the clinician overall in this session, as a cognitive therapist?
0 1 2 3 4 5 6
Poor Barely Adequate Mediocre Satisfactory Good Very Good Excellent
15. If you were conducting an outcome study in cognitive therapy, do you think you would select this therapist to participate at this time (assuming this session is typical?)
0 1 2 3 4
Definitely Not Probably Not Uncertain – Borderline Probably Yes Definitely Yes
16. How difficult did you feel this patient was to work with?
0 12 3 4 5 6
Not difficult -Very receptive Moderately difficult Extremely difficult
17. COMMENTS AND SUGGESTIONS FOR THERAPIST’S IMPROVEMENT:
18. OVERALL RATING:
Rating Scale:
0 1
Inadequate Mediocre Satisfactory Good Very Good Excellent
Using the scale above, please give an overall rating of this therapist’s skills as demonstrated on this tape. Please circle the appropriate number.
For instructions on the use of this scale, see: Young J.E., & Beck, A.T. (August, 1980). Cognitive Therapy Scale Rating Manual.
Πολύ διαφωτιστικό σχόλιο, αλλά για τους αγγλομαθείς κυρίως.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ – ΕΠΟΠΤΗΣ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Συγκαλέσαμε σήμερα το Συμβούλιο για να ασχοληθούμε με μια άσχημη εξέλιξη στις διαδικασίες δεοντολογίας της Γνωσιακής Συμπεριφοριστικής Θεραπείας, που φαίνεται να απειλεί τα θεμέλια του οικοδομήματος στο οποίο εργαζόμαστε.
ΜΙΡΑΝΤΑ (θεραπεύτρια χωρίς μεταπτυχιακούς τίτλους)
Εννοείτε κύριε Πρόεδρε την εξώπορτα του διαμερίσματος της Σχολής μας, που είναι συγχρόνως και η πόρτα του ασανσέρ μας; Το ξέρω, δεν ανοίγει καλά, κολλάει στο πάτωμα και όσοι μπαίνουν στο Ινστιτούτο, το κάνουν σπρώχνοντας την πόρτα…. Ευτυχώς, δεν είχαμε μέχρι σήμερα πολύ ευτραφείς…..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ – ΕΠΟΠΤΗΣ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Όχι ρε Μιράντα, δεν μιλάμε για τη συντήρηση του διαμερίσματος, για την οποία είσαι προσωπικά υπεύθυνη. Έχει να κάνει με την Κατερίνα την οποία καλέσαμε σήμερα εδώ.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ (θεραπεύτρια)
Τι έκανα πάλι εγώ. Επειδή γέννησα μωρό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ – ΕΠΟΠΤΗΣ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Όπως ξέρεις Κατερίνα, το Κέντρο μας είναι το μοναδικό Κέντρο στην Ελλάδα, που παρέχει αξιόπιστη Μεταπτυχιακή εκπαίδευση στη Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Θεραπεία, σύμφωνα με τα στάνταρντς του Ευρωπαϊκού Κέντρου Συμπεριφοριστικής Θεραπείας. Βέβαια δεν μας αναγνωρίζει το Beck Institute στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, του θεμελιωτή της θεωρίας, του Aaron Beck, αλλά αυτό είναι μια λεπτομέρεια…
ΜΙΡΑΝΤΑ (θεραπεύτρια χωρίς μεταπτυχιακούς τίτλους)
Είχε τολμήσει κάποιος θεραπευόμενος να έρθει σε μένα και του ξέφυγε το όνομα της Judith Beck. Τον ξαπέστειλα την ίδια μέρα λέγοντάς του «εσείς μισείτε αυτό που εγώ αγαπώ» …………. (Διορθώνει τη σινιέ φούστα της και παίρνει μια έκφραση σαν της Τζένιφερ Άνιστον)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ – ΕΠΟΠΤΗΣ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Εσύ Κατερίνα δέχτηκες σαν πελάτη, την κόρη αυτού του αχρείου που έφυγε από την γνωστή μας συνάδελφο θεραπεύτρια και Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της. Αυτά είναι ανεπίτρεπτα.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Μου τηλεφώνησε τον περασμένο Ιούνιο. Όμως έλειπα συνεχώς και ο τηλεφωνητής μου απαντούσε «Το Ιατρείο θα παραμείνει κλειστό λόγω εγκυμοσύνης». Τελικά γέννησα, αλλά τι να έγραφα στον τηλεφωνητή. Έτσι κάποια στιγμή απάντησα στο τηλεφώνημά του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ – ΕΠΟΠΤΗΣ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Τι σου είπε;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Επειγόταν για την κατάσταση της κόρης του. Του είπα να περιμένει να περάσουν ο Ιούλιος και ο Αύγουστος και να τα πούμε από το Σεπτέμβριο, ώστε εγώ να ασχοληθώ με τη δική μου κόρη και όχι με τη δική του. Περίμενα να αγανακτήσει, να με βρίσει και να πάει σε άλλη θεραπεύτρια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ – ΕΠΟΠΤΗΣ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Μα είσαι με τα καλά σου Κατερίνα. Εμείς εδώ στο Κέντρο μας έχουμε ερμηνεύσει τη δεοντολογία σε τρόπο ώστε να μη δεχόμαστε ποτέ κάποιο θεραπευόμενο, άμα έχει φύγει από προηγούμενη συνάδελφό μας. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια…
ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ (ψυχολόγος – θεραπεύτρια που φοράει άσπρη στολή γιατρού και ακουστικά στο λαιμό).
Και σε μένα είχε έρθει αυτός ο γελοίος και του είχα ζητήσει να έχω τη γνώμη της προηγούμενης θεραπεύτριάς του. Δεν δέχομαι ποτέ κανέναν χωρίς το παρελθόν του.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Μα γιατί δεν επεμβαίνει η ίδια η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια και πρέπει να βγάζουμε εμείς το φίδι από την τρύπα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ – ΕΠΟΠΤΗΣ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Γιατί απλούστατα Κατερίνα μου, η Αναπληρώτρια Καθηγήρια έχει ασυμβίβαστο και δεν μπορεί να διακινδυνέψει να μάθει η Εφορία ότι δέχεται πελατεία, χωρίς να κόβει αποδείξεις. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβεις;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Τέλος πάντων, έμαθα από τη Χριστίνα, ότι κύριος αυτός περιμένει ακόμα να μου στείλει την κόρη του. Δεν άντεξα και του είπα ότι «προσέλαβα μια παραδουλεύτρα στο σπίτι. Για να επιβλέπω την παραδουλεύτρα δεν μπορώ να λείπω πολύ από το σπίτι, άρα θα πηγαίνω όσο το δυνατόν λιγότερο στη δουλειά μου. Και κατά συνέπεια δεν θα αναλάβω καινούργιες περιπτώσεις και άρα δεν θα αναλάβω την κόρη σας».
ΠΡΟΕΔΡΟΣ – ΕΠΟΠΤΗΣ ΓΝΩΣΙΑΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Ας ελπίσουμε ότι το θέμα θα κλείσει έτσι μεταξύ μας, δεν θα το μάθει κανείς, και πολύ περισσότερο η Εφορία. Έτσι θα σώσουμε το γόητρο της Γνωσιακής Συμπεριφοριστικής Θεραπείας όπως την ασκούμε εμείς και θα αποφύγουμε να γίνουμε για μια ακόμα περίγελως του Beck Institute στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ. …….Μιράντα να φροντίσεις να μη γραφτεί τίποτα από αυτά που είπαμε στο διαδίκτυο.
ΜΙΡΑΝΤΑ (θεραπεύτρια χωρίς μεταπτυχιακούς τίτλους)
(Επιθεωρώντας τα νύχια της και τη φούστα της). Μάλιστα κύριε Επόπτη. Να είστε ήσυχος
Παράθεμα: 500.212 επισκέψεις! | πολλαπλασιασμός=μοίρασμα
Παράθεμα: 500.212 επισκέψεις! | πολλαπλασιασμός=μοίρασμα
Τι ειναι αυτος ο διαλογος? Απο ποιο κεντρο ??